Eind vorig jaar werd ik benaderd door Andries, accordeon speler van de Nederlandse folk band Bunch of Bastards. Hij heeft mijn review over de debuut EP van de Boys From the County Hell gelezen en dacht dat het meest recente werk van zijn band, getiteld Drink, Holler and Dance!! ook wel bij mij in de smaak zou vallen. Alhoewel mijn interesse direct gewekt was, had ik even de tijd nodig om het album goed en aandachtig te beluisteren. Ik was toen net terug uit Dublin en wilde er met een frisse blik naar luisteren, omdat ik in een week tijd zo’n 20 vergelijkbare bands in verschillende pubs had zien spelen.
Inmiddels heb ik het album meerdere keren beluisterd en kan ik met zekerheid zeggen dat Andries gelijk had. Deze release past precies in mijn straatje. De traditionele invloeden vanuit de Ierse folk muziek, gepaard met de energie van de punk spreken mij enorm aan. Vanaf album opener Three Legged Dog is het duidelijk dat het vocaal talent van zanger Jasper deze teksten op een overtuigende en fijne manier weet te brengen. Dit wordt perfect gecomplimenteerd door een vijftal muzikanten die minstens zo goed op elkaar ingespeeld zijn en van dit alles een mooi geheel maken, waardoor de nummers ook echt boeiend zijn.
De invloeden uit de Ierse folk en celtic punk zijn hoorbaar, toch verliest de band haar Nederlandse roots niet. Een probleem wat veel bands die in deze stijl spelen hebben, is dat ze een kopie lijken te worden van bands als The Pogues en de Waterboys. Waar ik hier en daar invloeden van de Dropkick Murphys lijk te horen, brengt de band genoeg eigen ideeën mee om zich toch te onderscheiden van de rest. Zo is het nummer Sky Over Rotterdam best bijzonder. De term NederIerse Folk Punk, die ik ter plekke tijdens het schrijven bedenk, zou wellicht de meest voor de hand liggende omschrijving zijn van zowel dit nummer als de rest van de plaat. Met een soort Nederlands-Iers accent brengt de zanger deze tekst, die in dit geval over ons kikkerlandje gaat, ten gehore en blijf ik teruggaan naar dit nummer. De tekst is goed en het refrein blijft lekker in je hoofd hangen.
Daarnaast komen er ook thema’s als vriendschap, genieten van het leven en drinken aan bod. Thema’s die vaker in de celtic punk voorkomen. Toch zit er meer diepgang in deze nummers, waardoor de luisteraar echt wordt uitgenodigd om aandachtig te luisteren en waarmee ik het persoonlijk niet bij slechts een enkele luisterbeurt kon laten. Deze band heeft al voor onder andere The Real McKenzies in het voorpgrogramma gestaan las ik op de site van de band, dezelfde plek waar ook alle opkomende shows van ze te vinden zijn. Ik ben benieuwd hoe deze nummers live worden gebracht, op plaat hebben ze me al overtuigd! De term full force folk waarmee de Bunch of Bastards aan mij werden gepresenteerd is meer dan waargemaakt op dit fijne album.