Burning Witches zijn vastbesloten om de wereld in vuur en vlam te zetten met hun muziek, en ze doen niet alsof! Met The Dark Tower leveren ze hun vijfde album af. De titel is een directe verwijzing naar het tragische en smerige verhaal van de zestiende-eeuwse Hongaarse gravin Elisabeth Bathory, die berucht was voor het martelen en vermoorden van talloze jonge meisjes om, volgens de legende, te baden in hun bloed en zo de eeuwige jeugd te behouden. De context voor dit nieuwe opus is dus bepaald, en het spreekt voor zich dat het perfect past in de wereld van onze vijf heksen.
Het album begint met Rise Of Darkness, een introductie waarvan de melodie ons meteen terugvoert naar de tijd van de Gravin. Vanaf dat moment voel je de belofte van een zware, beklemmende maar muzikaal briljante reis. Het zal niemand verbazen dat dit inderdaad het geval is! Het tweede nummer, Unleash The Beast, begint en we worden getrakteerd op een krachtig nummer, met een pakkend refrein en dreunende drums. Als er ooit twijfel was, is het nu duidelijk dat Burning Witches weten hoe ze waanzinnige heavy metal moeten afleveren.
De rest van The Dark Tower is van hetzelfde kaliber. Er zijn wat old-school geluiden, met name op Renegad’, dat doet denken aan Judas Priest in de jaren 80, of op Arrow Of Time, waarvan de coupletten een beetje doen denken aan Dio’s Holy Diver; allemaal gemixt met een vleugje moderniteit. Elke solo is melodieus en perfect beheerst. Je voelt dat het kwintet een echte kracht heeft die wacht om te exploderen! De stem van Laura Guldemond, de nieuwe zangeres van de band sinds 2019, is duidelijk een belangrijke factor, met een warmte die doordringt en de oren van de luisteraars in vuur en vlam zet. Er is geen betere keuze dan zij om deze rol over te nemen na het vertrek van Seraina Telli. Het album heeft ook genoeg verrassingen in petto. Het vijfde nummer, ‘World On Fire’, heeft een erg goede openingssolo, wat een briljant idee is om de aandacht te trekken en de luisteraar meteen in de stemming van het stuk te brengen. Het zesde nummer, Tomorrow, is een erg aangename ballad om naar te luisteren. De harmonie van de zang is warm en diep. De drums kondigen vanaf het begin aan dat de muziek elk moment kan beginnen en dat we geen onopvallende ballad te wachten staat. En dan komt het zevende nummer, ‘House Of Blood’, een intermezzo van slechts een paar seconden dat ons lanceert in de tweede helft van het album. Met zijn geschreeuw en kreten van jonge vrouwen dompelt het ons onder in de sfeer van een horrorfilm. Het hoofdthema van The Dark Tower, rond Elisabeth Bathory, wordt gerespecteerd. We volgen haar verhaal alsof het zich voor onze ogen ontvouwt, tegen een achtergrond van energieke, dynamische heavy metal. The Burning Witches zijn zeker geen amateurvertellers en bewijzen dat vrouwelijke bands muzikaal net zo goed zijn als mannelijke bands.