Wie had ooit gedacht dat een schoolbandje het zover zou schoppen. Voor de lol begonnen om de kerstviering wat op te luisteren resulteerde na vele jaren in optredens op festivals zoals Pinkpop, Paaspop en Lowlands. Ook talloze zalen hebben de inmiddels bezoek gehad van de formatie uit Volkel. Nu, negentien jaar na dato, keren de mannen terug met hun zevende album, simpelweg `7` genaamd. Op dit nieuwe album horen we hoe de band tegenwoordig klinkt en wat nu die folkrockinvloeden zijn waar al langer over werd gespeculeerd.
Openingstrack “Zeven Dagen, Zeven Zonden” bevestigd deze speculaties. We horen de BZB meteen hun nieuwe stijl uitproberen. Tekstueel is het een typisch nummer zoals we van de mannen gewend zijn, maar muzikaal is er weldegelijk iets veranderd. Nee, we luisteren niet naar Flogging Molly of de Dropkick Murphy’s, dit is het vernieuwde BZB. De eerder genoemde bands zijn grootse voorbeelden voor de BZB en de band uit Noord-Brabant bewijst dat zij deze stijl ook prima hanteren. De eerste track op “7” ontaard dan ook meteen in een feestje. De nieuwsgierigheid neemt meteen toe. De folk laat zich op deze nieuwe geluidsdrager nog veel vaker horen. Soms wat subtieler door een rustiger nummer in te zetten, maar ook voert men het tempo graag flink op.
Ben Groenen is de groep komen versterken en zijn muzikale kwaliteiten zijn meteen hoorbaar op “7”. Hij si, net zoals voorganger Robert van Asseldonk, een alleskunner. We horen hem op toetsen, mondharmonica, accordeon en zelfs op viool. Hierdoor is de band muzikaal sterk vertegenwoordigd en ook Erik Jans heeft er nieuw instrument bij. Ook met een banjo kan hij prima overweg. Al deze instrumenten bieden de kans om de folkrock prima te laten horen. Maar vergeet niet de rest van de band die ook anno 2012 een heerlijk spel laat horen. Naast de folkrock klinkt de band ook momenten zoals vanouds, waarbij het gaspedaal lekker ingetrapt mag worden. Hiervan is “Sta Op” een heerlijk voorbeeld. Dit nummer zal live wel voor veel enthousiast springende fans gaan zorgen en wie weet komt Def P, die op dit nummer ook een paar regels rapt, acte de presence geven. Na “Vet Ja” heeft de band hem wederom weten te strikken om zich te laten horen.
De teksten op “7” klinken inhoudelijk zeer herkenbaar. De band weet precies te verwoorden hoe velen zich wel eens hebben gevoeld. In de kroeg blijven hangen of naar huis gaan, nadenken over de zin van het leven, de dood en moeilijke dingen ontwijken door mooi weer te spelen. De groep bezingt ook graag de liefde en alles wat hier mee te maken heeft. De thema’s ijken misschien wat zwaar, maar door het allemaal luchtig te benaderen zal menig luisteraar toch een glimlach niet weten te onderdrukken. Of zoals de BZB al schetst op “Illusionist” : “ In iedereen van ons schuilt een illusionist, want uiteindelijk eindigen we allemaal in kist.”
Het tempo op de nieuwe geluidsdrager ligt vrij hoog, waardoor er een waar feest ontstaat. De folkrock zorgt hier wel voor. Deze muziekstijl had men misschien al veel eerder mogen implementeren. Het gaat de mannen prima af en de band klinkt weer verfrissend. De bezoekers van de afgelopen jaren hebben met regelmaat gezegd dat de band weinig vernieuwends meer heeft ingebracht en de shows erg veel op elkaar begonnen te lijken. Men kan nu opgelucht adem halen, daar zorgen de nummers op “ 7” wel voor. We hoeven dan ook niet bang te zijn of de band het twintigjarig jubileum wel zou gaan halen. Voor deze “ Echte Vrienden” is dat slechts nog maar een kleine “ Zee van Tijd” ……