C.T.P. (Christian Tolle Project) – Point Blank

Hulp van een aantal respectabele muzikanten. De helft van de composities wordt gezongen door John Cuijpers, terwijl David Reece (die verantwoordelijk is voor het merendeel van de teksten) de ander helft voor zijn rekening neemt. Naast de muzikale bijdragen van Doug Aldrich en Mathias Diets ligt de basis op het album bij toetsenist Morris Adriaens en multi-instrumentalist Christian Tolle die de gitaar-, bas- en drumpartijen bij de meeste composities voor zijn rekening neemt en daarbij verantwoordelijk is voor de composities.
De samenwerking van John Cuijpers, één van de meest onderschatte Nederlandse zangers, en Christian Tolle dateert al van 2005 toen John voor het album The Real Thing aan composities mee had gewerkt en Christian daarna participeerde bij Cooper Inc. dat weer in het voorprogramma speelde van David Reece. Zo is de cirkel toch weer aardig rond en dat resulteert in een heerlijk album waarin de geest van de hardrock springlevend is.
Dat bewijst de band in het titelnummer, maar zeker ook in Borderland waarin het warme timbre van David Reece vertrouwd aanvoelt. Daarbij is de compositie goed opgebouwd en krijgt het geheel meer ‘body’ door het keyboardgeluid, de (meerstemmige) refreinen en het heerlijke gitaarspel van Christian Tolle. Dat alles terwijl de ritmesectie doorjakkert en prettig aanvoelt.
Dat Doug Aldrich meespeelt kan ermee te maken hebben dat het geluid op Too Late aardig schurkt aan het het geluid van The Dead Daisies. Het intro lijkt ook weggelopen te zijn uit de compositie Mexico van The Daisies. Dit is hardrock zoals het al decennia gespeeld wordt en nimmer gaat vervelen. De rockkant staat straf overeind en beweegt zich een beetje richting een bluesyaccent. Iets dat in Fight Another Day nog meer bewaarheid wordt. Maar ook hier kom je er niet onderuit. Dit raakt je op vele punten. Dit vijfde album van C.T.P. is er gewoon één van puur genot.
Ook het wat rustiger Proceed With Caution (waarop Tanja Tolle mooi op de achtergrond een deuntje meezingt) en het uiterst groovende Before I Fall weten een (gevoelige) snaar te raken. En dat komt zeker door het stemgeluid van John Cuijpers dat heel goed tot zijn recht komt en waarin hij laat horen dat hij tot de top van de Nederlandse zangers gerekend mag worden.
Christian heeft ervoor gekozen om twee covers op het album neer te zetten. Verrassend is aan het begin Since You’ve Been Gone dat we natuurlijk kennen van Rainbow, maar oorspronkelijk van Russ Ballard is. De versie op Point Blank klinkt overtuigend en daar hoef je geen Graham Bonnet of Ritchie Blackmore voor te hebben, blijkt bij beluistering. Aan het slot van het album heeft Christian gekozen voor Lonely Is The Night van Billy Squier. Duidelijk is dat deze compositie niet van de hand is van Christian Tolle. Toch past het uitstekend op het album en de sfeer van de compositie wordt nagenoeg perfect neergezet.
Point Blank is mijn kennismaking met Christian Tolle Project en ik sla me eigenlijk voor mijn kop dat dit pas gebeurt bij het vijfde album. Ik kan intens genieten van het album en was al gauw heel erg vertrouwd met het geluid op het album. Heerlijk album dat zeker naar de voorgrond gezet mag worden.