Caliban – Ghost Empire

Na het geweldige I Am Nemesis dat bij mij bovenaan mijn jaarlijst van 2012 prijkte ben ik heel benieuwd naar de opvolger Ghost Empire. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen, maar tegelijkertijd weet ik in mijn achterhoofd dat een overtreffing van I Am Nemesis heel moeilijk zal zijn. Ik heb er daarom voor gekozen om de cd eerst eens even helemaal te beluisteren voordat ik mijn oordeel zou gaan vellen.
Al gauw kwam ik erachter dat de scherpe kantjes er misschien een beetje af zijn, maar dat de nummers daarnaast meer ontwikkeld klinken. Met het nummer King komt Caliban meteen wel rechtstreeks mijn deur binnen vallen zonder scrupules. Het tempo ligt hoog en Caliban laat horen dat ze een meester zijn in de combinatie van clean vocals en screams c.q. grunts. Hoewel King keiharde metal bevat is het toch een vrij toegankelijk nummer geworden waarin intensiteit in volume mooi wordt afgewisseld. Met Chaos-Creation gaat de band gewoon verder. De ritmesectie is genadeloos, het geluid is overweldigend en door een aansprekend refrein spreekt het nummer me aan. Riff na riff volgen elkaar daarna in rap tempo op. Ook in het nummer lebeN gaat dat voort. Opmerkelijk is het feit dat dit het eerste nummer is dat de band in de moerstaal vertolkt. Ik merk het niet; ik word gegrepen door het nummer en schreeuw fonetisch lekker alles mee. Wat me daarna opvalt in de nummers I Am Ghost, single Devil’s Night en yOUR Song (het nummer waarin de relatie band-publiek prominent naar voren komt) is de enorme energie die vrijkomt door het dubbele bassgeluid dat goed hoorbaar als een mitrailleur door de nummers heen knalt. In slotnummer My Vertigo is dat eveneens enorm prettig aanwezig. Ghost Empire is echter geen kopie van I Am Nemesis. Cries And Whispers is daar een mooi voorbeeld van. Met het Ennio Morricone intro slaat Caliban even een andere weg in. De western-invloeden komen later nog een keer terug in een nummer dat qua opbouw wederom bol staat van de afwisseling. Good Man is goed gangbaar en heeft ook zo’n refrein waarbij je niet stil kan blijven. Het tempo ligt wat lager dat zich even doorzet in I Am Rebellion. Mooie samenzang geeft het nummer sfeer en is daarbij ook het meest rustige nummer op de cd. Who We Are is gewoon Caliban zoals we de band graag horen.
Ghost Empire willigt de hooggespannen verwachtingen ruimschoots in. Over de hele linie speelt de band het type metal waar ik ontzettend van houd en typeer als ‘heartcore’ omdat het me diep van binnen raakt. Favorieten zijn er bijna niet te noemen hoewel King en Devil’s Night enorm goed in het gehoor liggen. Ook dit exemplaar zal aan het eind van het jaar een medaille in de wacht kunnen slepen.