Een nieuw album van de legendarische doom metal band Candlemass is de laatste jaren steeds een feestje!
In 1986 verraste de band de muziekwereld met het debuut Epicus Doomicus Metallicus en nu, zesendertig jaar later weet de band nog steeds nieuwe muziek uit te brengen. Ook het nieuwe album staat weer vol strakke zware gitaar riffs, luide ritmische drums en meer. Zanger Johan Langquist weet de luisteraar te boeien met zijn charismatische en dramatische zang. Drie jaar na het uitstekende studio album The Door To Doom levert Candlemass andermaal een meesterlijk stukje metal af.
De band werkt maar liefst anderhalf jaar aan het album. Er wordt terug gegrepen op de successen van de vroege jaren en dit wordt vermengd met nieuwe inzichten. De teksten verhalen over ambitie, strijd, hoop en mislukking. Het album opendt met Wizard Of The Vortex waarin er volop ruimte is gelaten voor de beide gitaristen Lars Johansson en Mappe Bjorkman. Het nummer voldoet meteen aan de verwachtingen en dat is een mooi begin.
Het album vervolgt met Sweet Evil Sun waar Langquist zich helemaal kan uitleven in zijn zangpartij, naadloos aansluitend bij de zware riffs. Voor het nummer When Death Sighs weet de band Jennie-Ann Smith (Avatarium) te strikken voor de vocalen. Een heldere stem tussen donkere gitaar riffs, ronkende basloopjes van Leif Edling en stevig drumwerk van Jan Lindh. Het nummer wordt omgevormd tot een intrigerend duet waar een wat duistere ambiance gegenereerd wordt.
Scandinavian Gods laat een ruige, uit de kooi ontsnapte Candlemass horen. Scherpe vocalen en een uptempo beat zorgen dat het nummer meedogenloos binnen komt. Ook in het nummer Crucified geeft de band extra gas, de riffs zijn korter en heftiger, de bas en drum verhogen het tempo. Als het album tenslotte afsluit met een live versie van A Cup Of Coffin is het tijd om even terug te zakken in de stoel, overweldigd door dit ruige maar melodieuze album. Een album van grote klasse!