De vraag is dan ook, vinden wij dat erg? Nee, integendeel zelfs. sommige bands kunnen zich veel, heel veel permitteren. Als je al jarenlang één van de betere, zo niet beste band in het genre doom metal bent, dan vreten fans alles van je. Ook de zes tracks op de EP The Pendulum dus. Het eerste nummer is een ouderwets, stevig en uptempo nummer, The Pendulum. Korte stevige riffs en de bezielende zang van Johan Langquist vormen weer een geweldige basis voor dit nummer. Beide gitaristen Mats Bjorkman en Lars Johansson mogen zich behoorlijk uitleven in het nummer.
Snakes Of Goliath is een tergend langzaam nummer, stevige doom zoals we dat graag horen. Ook Edling weet zijn vocalen aan te passen aan het lage tempo. Het nummer eindigt met een breekbare, akoestische gitaarpartij die naadloos overgaat in het instrumentale Sub Zero dat even, heel kort, wat rust brengt.
Een donkere bassolo opent het nummer Aftershock, donker en onheilspellend komen de klanken door de speakers. Ook dit is een instrumentaal nummer, één lange bassolo van Leif Edling. Het is de opmaat naar Porcelain Skull dat zo mogelijk nog duisterder klinkt dan voorgaande nummers. Langquist’s vocalen klinken onheilspellend als hij met zijn vocalen de luisterruimte vult. Veel te snel komen we aan bij het laatste nummer. Ook The Cold Room is een instrumentaal nummer, deze keer is het een samenspel tussen piano en gitaar.
Met deze EP levert Candlemass andermaal een meesterwerk af. Maar nu willen we toch wel weer een volledig album om naar te luisteren, want deze EP wast uiteraard veel te kort.