Als dit inderdaad de tracks zijn die het album niet gehaald hebben, dan hebben we pas iets om naar uit te kijken. Dit is top technical en melodical deathmetal die nog ongeveer in het verlengde ligt van Surgical Steel (uit 2013). Het klinkt best oldschool met logge en tegelijk inventieve, organische riffs. Openingsnummer The Living Dead At The Manchester Morgue is misschien wel de abspmute parel op deze kroon. Veel technisch-hoogstaande riffs, maar niet op een nerdy manier. Eerder catchy zelfs, voor zover dat kan in melodic death.
De drie overige tracks moeten nauwelijks onderdoen, maar zijn net ietsje minder catchy. Slaughter In Soho is een heel makkelijk te verteren track die zowel in de klassieke melodische death als de heavy metal de mosterd gevonden heeft en die toch heel hard als Carcass klinkt. Deze Britten namen na Surgical Steel ruim de tijd om te touren en nieuwe tracks te schrijven. Nu we Despicable gehoord hebben, kunnen we twee besluiten trekken: op talent staat geen leeftijd en ze zijn het nog niet verleerd: Carcass verkeert in de herfst van het bestaan van de band in een bloedvorm.