Het is weer zo ver, tijd om terug te gaan naar de middeleeuwen, of in elk geval de vroegere tijden. Kruisridders, narren en vakmannen maar ook veel entertainment! Een speciaal festival met veel aparte en prachtige bezienswaardigheden. Om dit in één woord te beschrijven: Castlefest. Een deel van het Keukenhof is dan ook omgetoverd tot strijd toneel en ouderwetse markt, maar ook 3 podia met verscheidene artiesten uit verschillende landen. Het festival terrein is uit gebreid sinds vorig jaar, de afstanden zijn wat groter, maar de sfeer is niets veranderd!
Op donderdag is er een speciaal openingsconcert. De officiële aftrap van het festival, waarvoor speciale tickets nodig zijn. Pater Moeskroen is erg goed in het spits afbijten en er is dan ook meteen een lekkere feestsfeer. Nummers als aan jou denk ik ‘t meest. Heimwee en Joost mogen dan ook niet op de setlist ontbreken, en het feest is dan ook compleet. Het enige nadeel aan deze dag is dan wel dat het om 19.30 in de avond nog altijd 31 graden Celsius is! Gewoon door gaan alsof er niets aan de hand is en feesten maar! Ze spelen veel bekende nummers zoals Dansen, dansen, dansen en Laat maar waaien. Maar ook een cover van Flogging Molly Nooit een vlag geëerd.
Er is even rust tot de volgende band, wat tijd geeft voor een water gevecht! Omdat het zo warm is worden er namelijk grote bakken met water neer gezet om je te kunnen verkoelen, echter zijn deze binnen no-time leeg.
De tijd vliegt dan ook en Rapalje staat al weer klaar op het podium. Ze weten het feestje meteen voort te zetten wat Pater Moeskroen gestart heeft! Bekende nummers zoals: Never mind the strangers, cover Whiskey in the jar en een eigen klassieker Galway Girl waarvan iedereen de tekst kent en mee schreeuwt. Om het spektakel af te maken zetten ze de doedelzak nog in vuur en vlam met vuur wat uit de pijpen blaast tijdens het spelen! Ze sluiten dit optreden af met hun welbekende nummer Wat zullen we drinken’ . Want ja, dat vraag je jezelf toch wel af bij een festival wat in de startblokken staat! Is het te warm voor alcohol? Of gaat er toch een glaasje honingwijn in?
Vandaag alweer op naar de laatste band, gelukkig is het buiten eindelijk draaglijk warm in plaats van vreselijk heet. Scrum gaat het feest voor vandaag afsluiten en op zijn kop zetten! Lekker up tempo rocken met Keltische invloeden. Amazing Grace mag dan ook niet ontbreken . Maar ook Drunk again, Pirate song en A song about absolutly nothing komen voorbij. Het hele publiek gaat dan ook uit zijn dak, een heerlijke openingsdag voor een festival dat nog vele interessante dingen gaat brengen dit weekend!
Het is dan eindelijk daar, de officiële opening op vrijdagochtend. Ook voor vandaag is er weer veel te warm weer voorspelt. Er is dan ook via de website bekend gemaakt dat er gratis water-punten zijn op het terrein en iedereen een flesje mee mag nemen om te zorgen dat iedereen genoeg blijft drinken. Het is dan ook echt nodig, want het is alweer boven de 30 graden! Maar dit mag en gaat de pret niet drukken. Het is al vroeg druk. Omdat er zoveel te zien is op het terrein gaat er velen eerst een rondje maken langs alle kraampjes en bezienswaardigheden. Dit duurt voor de meeste dan ook meerdere uren. Gelukkig staan de meeste bands op meerdere dagen gepland dus wees niet gevreesd dat je een van de bands mist. De kostuums die jaarlijks uit de kast worden getrokken voor dit festival zijn vandaag in mindere mate aanwezig, wat logisch is met dit warme weer.
Nu is het tijd om even de pan uit te swingen met Rastaban. Hier lijken aardig veel mensen voor te zijn gekomen. Ze spelen onder andere Iliana, Caje Sukarije en Moje Dusa. Ze hebben ook nog een gastartiest genaamd Thomas die een liedje mee speelt. Ze staan morgen ook weer op het podium dus niet getreurd als je ze gemist hebt.
Faun een onverstaanbaar Duitse band met goede dansbare muziek. Deze onverstaanbaarheid blijkt door de geluidsman te komen die lijkt te slapen bij de schuifjes. Naarmate het optreden vordert wordt de geluidskwaliteit dan ook beduidend beter. Zo spelen ze bijvoorbeeld Die kalte nacht. Er is iets speciaals tijdens dit optreden. Twee onbekenden worden het podium op geroepen waarna de man in het Engels verteld hoe veel hij van zijn vriendin houdt en vraagt haar uit eindelijk ten huwelijk! Hierna speelt Faun hun favoriete nummer ‘Tinta’.
Tussen Faun en de laatste band Dikanda zit maar liefst anderhalf uur waarin je tijd heb om te eten en drinken, en verder eigenlijk niets kunt doen want alle kraampjes zijn inmiddels gesloten. Hiervoor lijkt ook een groot deel van het publiek te ongeduldig te zijn en vertrekken meteen na het optreden van Faun. Erg jammer om te zien, maar er zit niets anders op. Dikanda is een Poolse band die voornamelijk bestaat uit vrouwen. Ze dragen een van hun nummers op aan de Nederlandse mannen, waaronder het nummer Jakhana Jakhana. Als bijgevoegde special act komt er een buikdanseres deel uitmaken van deze mooie show.
Lisa Cuthbert bijt op zaterdag met haar piano de spits af. Het is daarbij niet erg druk. Tegen het einde van het optreden begint het eindelijk drukker te worden op het terrein. Maar het is weer haasten, want Balfolk is al bezig, samen met Violet. Dus als je nog even wil dansen of dans instructies wil krijgen zou je toch echt even bij Balfolk moeten zijn. Ze leren je verschillende typen volksdansen, die je dus gedurende het hele festival bij bijna elke band uit kan voeren! Heerlijk, even lekker dansen.
Asynje is volksmuziek met Scandinavische invloeden. Er wordt zoveel gedanst dit weekend, het is bijna onmogelijk. Ze vragen het publiek dan ook om lekker mee te dansen, zoals op de ‘Viking Party Polka’. Een liedje gespeeld op viool, luit en fluit wat aangevuld wordt met geklap. Omdat niet iedereen de volksdansen kent geven ze aan dat een geimproviserende dans ook mogelijk is. Liever dansen dan stil staan dus.
Een andere opvallende band is Cesair. Een Nederlandse band die vandaag optreden met strijkorkest en een mannenkoor erbij. Het is een speciaal optreden met de titel Symphoniae Diluvii. Het is verhalende muziek gezongen door een vrouw en daarbij dus iets heel anders als de gemiddelde band op dit festival. Tussen de nummers door wordt een verhaal verteld door een mannenstem en de nummers vullen dit verhaal aan. Het gaat over feeën die niet zo goedaardig zijn als gedacht wordt. De mannen van de stam die op weg gaan naar Ierland komen hier niet aan omdat ze voortijdig aangevallen worden door deze feeën.
Abe de verhalen verteller is een bekend figuur op het Castlefest terrein. Dit keer heeft hij een verhaal over Onno de oortjes-naaier en zijn buurman de ringen-visser. Het gaat over te goed gelovige vrouwen die erin worden geluisd om het bed te delen. Hij verteld heel uitbundig en weet daardoor iedereen te strikken voor zijn verhalen. Hij verteld meerdere keren per dag, dus hou de tijden goed in te gaten.
De Wickerman verbranding is een jaarlijks terug kerend fenomeen, dit jaar met het thema “Greenman”. Het is een offerplek voor de festivalbezoekers die op de zaterdagavond in brand wordt gezet. Voorafgaand aan deze verbranding komt natuurlijk een soort ceremonie. Van links naar rechts komt een rij mensen aanlopen in een Castlefest-outfit met allen een grote toorts. Hiermee wordt na een korte toespraak de Wickerman in de fik gestoken. Er ontstaat vrij snel een grote hoge vlam van zeker 8 meter. Het publiek applaudisseert heftig wanneer dit gebeurt. Na enkele minuten is het vuur weer klein en laag bij de grond en zijn alle offers aan “mens en natuur” gegeven via verbranding. Hiermee laten we onze dankbaarheid voor de natuur zien.
De zaterdag zit er bijna op, maar nog eerst even snel knallen voor het afgelopen is. Berlinskibeat staat klaar. Spektakel op het podium met onder andere een duel tussen trompetten en tijdens Champagne für alle komt een hele groep mensen in steampunk kleding op het podium dansen. Zo coveren ze Its a long way to the top if you want to rock and roll en spelen ze eigen liedjes zoals Kakwa Moma. Kwalitatief erg goed, en dus ook echt een waardige afsluiter van deze prachtige en warme zaterdag.
Als het zondag is, zit het festival er al weer bijna op. Eindelijk een dag met draaglijk weer! De kostuums worden dan ook weer met trots gedragen en er is dan ook veel om naar te kijken.
The Dolmen, een band met Keltische invloeden. Vijf personen met trommels waarna iedereen snel en niet hoorbaar wisselt van instrument. Ook zij coveren Whiskey in the jar. Maar ze spelen natuurlijk ook menig eigen nummers, zoals Dead Cats Don’t Meow. De band heeft hier al twee dagen gespeeld en dit is hun derde optreden. Alweer een mooie opening.
Naast het luisteren naar muziek zijn er ook nog andere activiteiten zoals het genieten van een potje sparren met echte zwaarden. Niets is hier te gek en kan je overal aan mee doen! Om dan nog maar niet te spreken van het LARP dorp waarin je op kleinschalige manier kan zien hoe dit werkt. Zo nu en dan wordt er ook uitleg gegeven over de manier waarop gevechten worden gehouden.
Er staat een combinatie van twee bands vandaag op het programma: Folk Noir & Sieben. Folk Noir bestaat uit Nederlanders en Duitsers en de band Sieben komt uit Engeland. Een van de liederen gaat over een liefde die weg ging en daarna terug kwam, genaamd ‘Dear Misery’. Gast artiest Matt Howden speelt mee op zijn viool The sinking year. Aangezien er al veel mensen een lang weekend achter de rug hebben is er veel zittend publiek.
Denk je even rustig te zitten komt de welbekende narren act Florisimo langs, jongleren, grappen maken, etc. Echt heel erg leuk om naar te kijken of om door beetgenomen te worden!
Een band waarbij niet gezongen wordt, maar wel het publiek weet te bereiken, is Zirp. Een fusion folk band met onder andere liedjes als Vitamine G, Sevensk en La Toupie. Ze zijn erg goed op de draailier met distortion. Weer een aparte verschijning op het festival, maar wel een erg gewenste variatie.
Ook dit jaar zijn de opruim goblins weer aanwezig. Door op een opvallende en grappige manier het terrein schoon te houden hopen ze iedereen er aan te helpen herinneren zijn eigen rotzooi op te ruimen. Het terrein is dan ook uitermate schoon. Wat hierbij helpt is het feit dat je drinken krijgt uit aardewerk glazen in plaats van plastic bekertjes.
En dan het laatste optreden van Castlefest 2013: Omnia. Tijdens de soundcheck worden er veel grapjes gemaakt en al delen van nummers gespeeld. Het publiek heeft erg wisselende ideeën over deze band. Sommige vinden het nog altijd leuk, anderen fans hadden liever gezien dat ze bij hun oude manier van spelen waren gebleven. Ze spelen o.a. een reggae en een rap-achtig (Dance till you die) nummer. De uptempo nummers lijken meer aan te slaan dan de rustige.
Deze is editie van Castlefest is geslaagd, zelfs ondanks de hitte! Volgend jaar bestaat het festival tien jaar, dus het aftellen is alweer begonnen!