Cathubodua bracht vorig jaar hun album Continuum uit bij Massacre Records. Wij waren benieuwd hoe de reacties waren en welke plannen de band heeft voor dit jaar. Een eerste vraag waar we niet omheen kunnen: Hoe waren de reacties op Continuum in België en in het buitenland?
C: We zijn overdonderd door het aantal views en listens dat we overal krijgen. Dat mensen onze muziek beluisteren of kopen is op zich al een hele eer en de verkoop is tot nu toe heel mooi gegaan. Heel onverwachts zien we dat er online in de Verenigde Staten veel wordt geluisterd naar ons. Dat is leuk, maar het jammere is dat een tour in dat land heel duur is. Dat blijft voorlopig bij dromen.
Zijn er over het album opmerkingen die vaak terugkeren of die je niet verwacht had?
C: We zijn ijdel genoeg om élke review te lezen die we in onze handen krijgen, goed of slecht. We proberen het allemaal niet te over-analyseren: veel is afhankelijk van de persoonlijke smaak van de reviewer, maar toch proberen we daar uit te halen wat we goed en slecht hebben uitgevoerd. Het is ons opgevallen dat we naast de (verwachte) female-fronted en powermetalvergelijkingen ook regelmatig de tag ‘progressief’ kregen toegewezen, iets wat we zelf niet verwachtten. In het algemeen denken we dat het album goed onthaald is. Het belangrijkste is dat we er zelf nog altijd blij mee zijn.
Met Continuum leek voor Cathubodua alles in de plooi te vallen, maar dan waren er plots bezettingswissels en jullie booking agency stopt ermee. Worden jullie daar niet moedeloos van?
C: We hebben in 2019 echt enkele mooie hoogtepunten meegemaakt, zoals spelen op Femme, het album, de releaseshow, de videoclip,…. Daarnaast moesten we ook door enkele diepe dalen. Vooral die dalen zijn soms pittig. Het is voor ons als team altijd even een introspectie waard. Dan bekijken we wat we doen, hoe we het doen en vooral waarom we Cathubodua zijn. Uit die sessies komt dan meestal wel eerst een hoop frustratie, maar ze eindigen altijd met de vaststelling dat we in de eerste plaats plezier en goeie muziek willen blijven maken en dat vriendschap heel belangrijk is. Als we de balans maken denk ik dat we nog altijd meer positieve dingen hebben mogen meemaken dan echte dramatische gebeurtenissen. Tegenslagen zijn onvermijdelijk en ze geven onze overwinningen nog meer kleur.
Hoe loopt de samenwerking met Massacre Records?
C: De mensen bij Massacre zijn top. Ze zijn snel bereikbaar en altijd klaar voor vragen, maar soms ook heel druk bezig want ze hebben veel bands onder contract. Ze hebben een mooie promotiecampagne opgezet samen met Willem van High Fidelity Marketing, maar zoals dat met marketing gaat weet je nooit goed waar je promotie terecht komt.
Jullie misten in 2019 op twee punten na de overwinning op de battle die jullie op Wacken had kunnen laten spelen. Hoe kijken jullie daar op terug?
C: Primal Creation laten voorgaan is nu ook geen schande. Die band heeft dat schitterend gedaan. Die battle was een moment van heel dubbele gevoelens: we verwachtten bij de start zelfs niet dat we maar een kans hadden op die eerste plaats en dan nipt tweede eindigen is toch mooi. Het zou ons misschien internationaal wat nieuwe fans hebben opgeleverd die ons nu nog niet hebben ontdekt, maar daar blijven we voor werken.
Is Wacken nu voor jullie een doel of eerder een pijnlijke herinnering?
C: We herinneren ons van alle battles die we deden toch vooral het plezier en wat gezonde stress. Grote festivals in het algemeen blijven een doel voor ons. Er kan toch niet extatischer zijn dan te mogen spelen voor zo’n groot publiek als Wacken of Graspop.
Er zijn bands die bewust niet aan meedoen aan bandbattles omdat ze vinden dat je verschillende genres moeilijk kan vergelijken. Andere bands zien het als een extra kans om te spelen of zelfs als leerschool. Hoe zat dat bij jullie?
C: Het is en blijft een moreel dilemma. Voor ons is het een kans om mensen te verbazen. Om ze te laten zien dat óók symfonische metal leeft in België. Dus voor ons is het de uitgelezen kans om te spelen en te groeien: door terechte opmerkingen van organisatoren en jury zijn we de laatste twee jaar met rasse schreden vooruit gegaan, zowel technisch als performance-wise. Ook qua networking helpen de battles. Toen we begonnen met Cathubodua had niemand van ons contacten in de scene dus op dat vlak was het ook elke kans grijpen om die steile helling te beklimmen.
Zijn er in België genoeg speelkansen in clubs en op festivals voor jullie soort band? Is het wat dat betreft beter in het buitenland?
C: Ik denk dat bijna alle subgenres van de metal in België te lijden hebben onder de huidige ik-blijf-thuis-en-kijk-wat-tv-cultuur. Het is jammer, maar zeker niet beperkt tot symfonische metal en powermetal. Het genre lijkt inderdaad ook niet zo populair in België, ook als je de online streams vergelijkt. Festivals spelen misschien liever op safe door zich te focussen op één genre om een goed publiek aan te trekken en op zo’n momenten vallen wij al snel uit de boot.
De Belgische dames-in-metalbands lijken een soort van community te vormen met veel meer onderlinge support dan bij de mannen in metalbands.
C: Onze zangeres Sara vindt het schitterend dat de dames tussen bands zo vriendschappelijk met elkaar kunnen omgaan. Er is enkel winst mee te halen als je goed met elkaar overweg kan. Er is geen nood aan een ‘competitie’.
Mede-oprichtster Katrien stapte kort voor de release van Continuum uit de band.
C: Cathubodua is achter de schermen altijd druk door meerdere mensen beheerd en wanneer sommige harde keuzes gemaakt worden, wordt altijd wel iemand voor de borst gestoten. Het pad dat wij met Cathubodua wilden gaan zag ze niet zitten en ze heeft dan ook besloten om zelf een nieuw project te starten. Dat houden wij natuurlijk in de gaten.
Jullie doen een korte tournee met Dream Ocean. Komen er zo nog tournees?
C: Toen we de kans kregen om support te zijn voor Dream Ocean hebben we die meteen gegrepen. Er zijn nog wel bands waarvoor we meteen onze agenda zouden vrijmaken. Het grote nadeel aan touren is dat dit ook een “business” is: hoewel het doodgezwegen wordt is het vaak een grote investering om te touren, zowel inzake tijd als financieel. Op dit moment proberen we zelf te focussen op kortere, lokalere tournees zoals deze met Dream Ocean: een efficiënte manier om op enkele dagen onze muziek bij een nieuw publiek te brengen.
Met welke band zou Cathubodua nog op tournee willen?
C: Een Rhapsody (eender welke), Eluveitie, Epica of Nightwish mag ons altijd meevragen! Als we met een onbeperkt budget een festival zouden mogen organiseren zouden we ook kleinere en bevriende bands willen uitnodigen en zo speelkansen creëren voor iedereen.
Nog geen spijt van de bandnaam?
C: Ja en nee: de mensen die hem eenmaal kennen, vinden hem heel leuk. Hij is heel interessant voor google en heeft een goeie betekenis. Anderzijds zeulen we de hele tijd met stickers om uit te delen zodat mensen ons kunnen terugvinden…
Wat staat er dit jaar op de agenda bij Cathubodua?
C: We werken hard aan nieuwe muziek. Door de bezettingswissel komen er ook nieuwe invloeden bij in de band en die zullen interessante wendingen geven. Voorts proberen we zo veel mogelijk op een podium te staan.
Hoe ver reiken de ambities voor de band?
C: We denken dat ‘fluide’ ambities nog de beste zijn: we bekijken op korte termijn wat kan en stellen onze doelen daar realistisch op in. Maar als we mogen dromen, dan is de main stage op een groot festival het ultieme doel.
Cathubodua speelt samen met Dream Ocean op zaterdag 15 februari in The Cave in Amsterdam. https://www.facebook.com/events/592036601564077/
Cathubodua: grote festivals kunnen spelen blijft het doel voor ons
375
vorig bericht