Cedron – Valence

In hun biografie worden ze omschreven als de hardst werkende band in Noord-Zweden. We kunnen wel stellen dat er een kern van waarheid is zal schuilen. In 2012 lieten ze voor het eerst van zich horen met de EP Watching The Sun Turn Pitch Black. Een EP dat ervoor zorgde dat ze werden gevraagd om de shows van onder meer Slipknot, Disturbed en August Burns Red te openen. Na het uitbrengen van het debuutalbum Chased By Shades volgde een intensieve tour door  meer dan 30 landen. Toch niet gek voor een stel jongens uit een klein dorp in Zweden. 
Een  leven in een klein dorp in het moederland dat terug te vinden is in hun teksten. Behalve deze persoonlijke ervaringen, worden daarnaast politieke issues aan de orde gesteld. En dat alles onder de vlag van wat we metalcore noemen. Niet de metalcore met loodzware grooves en diepe grunts, maar meer een vorm van metalcore dat doorspekt is met wat (post-) punkinvloeden zoals dit onder meer te horen is in de opener Time Heal My Wounds. Dat het allemaal onder het kopje metalcore mag vallen bewijzen nummers als en Walking Gravestones en Done Breathing. Wat meer gangbaar zijn Time Heal My Wounds en Never Lasting, terwijl No Peace Without Justice door de overeenkomsten in zang met Rage Against The Machine voor de nodige variatie zorgt. Een nummer dat trouwens een goede groove in zich heeft en live de nodige hoofden in beweging kan krijgen. Ten aanzien van de zang van Anton Larsson moet gezegd worden dat zijn kruising tussen grunts en screams wel even wennen kan zijn.
Valence is daarmee een album dat uitstekend past binnen de stal van Redfield Records, maar wat scherpe kantjes mist en met 22 minuten voor acht nummers wat kort is. Nummers als Done Breathing laten echter horen dat deze Zweedse band wel wat in zijn mars heeft en veelbelovend is voor de toekomst.