Cellar Darling – The Spell

Cellar Darling, wie kent ze nog niet? De band ontstond in 2016 toen Anna Murphy, Merlin Sutter en Ivo Henzi uit Eluveitie stapten. Het drietal wilde nog wel met elkaar samenwerken en starten zo Cellar Darling. Wie dacht dat zij een soortgelijke band zouden worden heeft het mis. De draailier en andere folk elementen zijn wel aanwezig, maar verder maken zij de muziek die ze zelf graag willen spelen. Op 22 maart verschijnt het tweede full lenght album van Cellar Darling, The Spell. Deze wordt gereleased via Nuclear Blast. Bij het album komt ook een audiobook waar Anna zelf het verhaal vertelt dat bij elke track hoort. Het concept album vertelt het duister sprookje over een meisje dat geboren wordt in een wereld vol pijn, beschadigd en verzwakt door de mensen die er wonen. We volgen haar in haar zoektocht naar de betekenis van het leven. Ze maakt onverwacht kennis met de dood en wordt uiteindelijk ook verliefd op de dood. Met dit album heeft Cellar Darling de volgende stap gezet in hun carrière en hebben zij hun sound op de kaart gezet.
Het album steekt van wal met Pain. Een track die gelijk laat horen uit welk hout Cellar Darling gesneden is. Een track die het verhaal vertelt over de wereld waar het meisje in woont. Een wereld vol pijn. Die pijn is ook goed te voelen. Er wordt mooi gebruik gemaakt van de draailier zonder dat die too much wordt. Verder met Death. Deze track pakt het met vlagen iets agressiever aan als zijn voorganger. De emotie die Anna er uit gooit is ronduit prachtig. Het gitaarwerk is wat sneller en pakkend en zet behoorlijk zoden aan de dijk. Iets meer tempo wordt gebruikt met afgewisseld meer doom stukken, wat dit een interessant nummer maakt. Gebruik van de dwarsfluit topt deze track helemaal af. Het geeft nog net een touch van melancholie mee. Van deze track verscheen ook al een video die prima past bij de donkere feel van de track. Wat mij betreft één van de toppers op het album.

Als derde track vinden we het iets luchtiger voelende Love. Ook hier wordt mooi gebruik gemaakt van de draailier. Het geeft net dat vleugje romantiek wat hoort bij een duister liefdesliedje. The Spell begint mysterieus. We horen de pure heldere stem van Anna met op de achtergrond de gezoem van de draailier. Al snel mag de draailier zijn eerste noten laten horen en haakt de rest van de band in. Een ware explosie van emotie wordt om onze oren gekletterd. Ook verscheen van deze track al een bijpassende video. Ook deze is weer prachtig gemaakt en past uiteraard prima bij de track.

Met iets meer power gaan we verder met Burn. Een track die er iets meer de beuk in gooit en met vlagen een iets creepy feel heeft. Vooral in de refreinen is het of je achterna gezeten wordt door een hele bups bezeten heksen. Een beetje verlichting en adem krijgen we door de tussenstukken waar de stem van Anna ons troost geeft. Hang voelt iets toegankelijker dan zijn voorgangers. Toch is het pakkend genoeg om te blijven hangen. Een pauze krijgen we van Sleep. Genieten met je ogen dicht en laat de track op je inwerken. Een prima slaapliedje wat hier zeker niet negatief bedoeld wordt. In slaap vallen is het laatste wat ik bij deze track doe. Alle kleine details die gebruikt worden houden mij alert en nieuwsgierig naar wat er nog meer komt. Raggen doen we met Insomnia. Een track die een hoog prog gehalte heeft. Er zitten genoeg haken in waar je lekker achter blijft hangen om vervolgens weer voor heel even een andere weg in te slaan. De gitaarriffs en baslijnen wervelen om je hoofd heen. Het bezwerende fluitspel mag zeker niet vergeten worden. De frustratie van het schaapjes tellen is goed te voelen. In het midden van het stuk gebeurt er zoveel dat je er haast duizelig van wordt. Alsof je in het konijnenhol van Alice in Wonderland valt en je hopeloos aan elk sprietje gras wil vasthouden wat je maar kan grijpen. De engelachtige zang van Anna werkt hier prima. Iets wat ik nog nooit eerder, bewust, van haar heb gehoord. Ook verscheen van deze track wederom een pakkende video.

We gaan verder met Freeze. Deze track voelt zwaar en log en gooit toch door de diepe baslijnen en denderende drums de nodige beuk erin. Een muur van bombast wordt op je afgevuurd. Iets verlichting krijgen we door de bijna jodelende zang van Anna. Ik hou er wel van. Fall is wat mij betreft wel een beetje de vreemde eend in de bijt. Er wordt veel gebruik gemaakt van een koor en heeft een klein vleugje Queen over zich heen zitten. Met zijn net geen minuut aan tijd is het dan ook een korte intermezzo. Met Drown zijn we al een heel eind op weg naar het einde van het album. Als eerste indruk denk ik dat dit een rustig sferische track wordt. Op de achtergrond hoor ik water golven, op de voorgrond het subtiele geluid van de draailier aangevuld met de pakkende stem van Anna. Gevolgd door een enorme explosie aan geluid. Ook hier zitten weer de fijne twists en turns in die het ook één van de beter tracks maken op het album. Ook van deze track verscheen een video.

Love Pt. II haakt prima in op het eerste deel. Al klinkt deze niet zo romantisch en is het meer een smeekbede om losgelaten te worden. Het gevecht is voelbaar. Als hekkensluiter vinden we Death Pt. II die op duistere onheilspellende manier van start gaat. Dreigend pianospel horen we met een galmende stem op de achtergrond. De droefheid is goed voelbaar. Noemenswaardig is het bereik van Anna hier. Ze gaat van heel breekbaar, hoog en subtiel naar diep en droevig. Een prima track die je met verbazing en nieuwsgierigheid achterlaat.
Het album om kort te gaan:
Wie van progressieve metal houd of stevige rock met een flink stel ballen zal dit album weten te appreciëren. Ook voor de doom liefhebbers en voor de mensen die houden van sferische muziek zit er genoeg leuks tussen wat gaat aanspreken. Kortom, voor een breed publiek gaat dit album werken.
Het is duidelijk dat Cellar Darling hier zijn sound heeft gevonden. Daar waar je bij het eerste album This Is The Sound kon horen dat de band nog zoekende was kan je bij The Spell goed horen dat ze zeker zijn van hun zaak. Het is een mooi album geworden wat voor ieder wat wils heeft zonder hun eigen sound kwijt te raken. De folklore vinden we terug door gebruik van onder andere draailier en dwarsfluit. The Spell is een album wat voor mij een aantal luistersessies heeft gekost. Ik snapte hem niet gelijk, maar toch vond ik het interessant genoeg om er keer op keer in te duiken. Het maakte mij nieuwsgierig. Wat ga ik bij de volgende luistersessie weer ontdekken? Wat wordt er helder in het verhaal, of wat niet. Sommige dingen liggen voor de hand, andere blijf je naar zoeken. De tracks hebben allen genoeg ruimte in tijd om hun verhaal te kunnen vertellen zonder afgeraffeld te worden. Elke track vult elkaar prima aan tot een prettig klinkend verhaal. Wat mij betreft een must have album. Het totaal plaatje klopt. De video’s die bij een aantal tracks al te bewonderen zijn, zijn tot in detail uitgewerkt. Ook de artwork en het audiobook zijn perfect op elkaar afgestemd. Het audiobook, ingesproken door Anna zelf, geeft meer inzicht in het verhaal achter de tracks en worden mooi subtiel aangevuld door minimalistisch maar wel sferische stukjes uit de tracks zelf. Een meer dan dikke duim omhoog voor Cellar Darling!
Line up:
Anna Murphy – vocals, hurdy-gurdy, multi-instrumentalist
Merlin Sutter – drums
Ivo Henzi – guitars, bass
Tracklist:
Pain
Death
Love
The Spell
Burn
Hang
Sleep
Insomnia
Freeze
Fall
Drown
Love Pt. II
Death Pt. II