Cesair – Nederlandse folk met een werelds randje!

 
Hun debuutalbum “Dies, Nox et Omnia” maakte zoveel indruk dat het hoog tijd werd om de Nederlandse folk band wat vragen te stellen. Neem even de tijd om wat meer achtergrond van de band te ontdekken!
“Dies, Nox et Omnia” is een mooie titel (van jullie CD) om die eens uit te leggen aan onze lezers.
“Dies, Nox et Omnia” is de titelsong van de CD. Het betekent “Dag, Nacht en Alles” en is een Middeleeuwse tekst uit de Carmina Burana, geschreven in Latijn en Provençaals Frans. Voor ons is dit één van de hoogtepunten van de CD, omdat we muzikaal gezien alles uit de kast hebben kunnen halen. Het is het meest theatrale en bombastische nummer van de CD en vertelt het meest dramatische verhaal binnen het epos van prinses Cesair, dat wij als rode draad door ons hele repertoire hebben lopen.
Als titel van de CD slaat “Dies, Nox et Omnia” op het idee dat alle vormen van muziek en cultuur onderhevig zijn aan de invloed van een allesomvattend raamwerk van historie, traditie en tijd.
Het is duidelijk (als je het uitgebreide boekje leest bij de CD) waar jullie inspiratie vandaan komt, maar hoe vinden jullie dit allemaal en hoe maken jullie de keuze in wat wel of niet te gebruiken?
We halen onze inspiratie uit de overlevering van vergane beschavingen en archaïsche mythen. Vandaar dat we veel bestaande teksten gebruiken. Sommige van deze teksten heeft Monique tijdens haar studie Keltische Talen en Cultuur ontdekt, waaronder “Y Gododdin” en “Graeica”. Andere, zoals “Enuma Elish”, vond ze tijdens latere research naar oude culturen en verhalen. De teksten die Monique zelf heeft geschreven, bootsen een bepaalde schrijfstijl na, of volgen bepaalde taalregels waardoor ze uit een vergane tijd lijken te stammen, zoals het tweede deel van “Minnic soe Stervic”. We kiezen liederen, epossen en gedichten uit die ons inspireren, die ons raken en tot onze verbeelding spreken. We hebben daarbij een niet al te lichte voorkeur voor oude, mythische, dramatische verhalen omdat deze teksten, stammend uit de bakermat van de geschreven geschiedenis, hebben bijgedragen aan de manier waarop wij tegenwoordig naar kunst, cultuur en de geschiedenis kijken.
Hoe maken jullie van al die verschillende inspiratiebronnen een ‘typisch’ Cesair nummer? Welk proces volgen jullie om te komen tot nummers?
In het kort beginnen we vaak met een zangmelodie waaronder we een begeleiding schrijven. Andersom zijn veel nummers begonnen met een jamsessie, waar de zang en lyrics pas later worden ingevoegd. Een idee groeit bij ons heel organisch uit tot een volledig nummer, wat heel prettig werkt. De typische Cesair-sound komt eigenlijk als vanzelf, doordat we onderling zo goed op elkaar ingespeeld zijn, en omdat we zulke goede vrienden zijn. Elk nummer is een Cesair-kindje dat waarschijnlijk heel anders zou zijn geworden in een hypothetische andere bezetting.
De Wisseloord studio’s staat ook mooi op jullie CV, hoe zijn jullie daar terecht gekomen?
Ons bandlid Fieke, die het album ook heeft geproduceerd, liep in Wisseloord stage en werkt daar nu als engineer.
En dan de lay-out van het boekje, daar mag ook wel wat meer over gezegd worden, want dat ziet er fantastisch uit.
Bedankt! Zoals alles op de CD hebben we het zelf aangepakt. Sophie, Fieke en Monique hebben zich hierover gebogen, waarbij Sophie het leeuwendeel van de booklet op zich nam, en Fieke de albumhoes. De thema’s die we in het artwork verwerkt hebben zijn het kompas en de zeereis van Cesair. Daaromheen is alle iconografie uitgekozen. We wilden het geheel een historisch uiterlijk geven, om te illustreren hoe flarden van de wereldgeschiedenis in onze muziek verwerkt zijn.
Hoe zijn de reacties tot nu toe op “Dies, Nox et Omnia”?
Vrijwel alle reacties die we horen zijn positief, en de kritische noten die we horen opbouwend. Het is heel leuk om te merken dat zo veel mensen verbaasd zijn dat “Dies, Nox et Omnia” niet als een debuutalbum klinkt. Al met al zijn we heel dankbaar voor alle reacties en worden we constant gemotiveerd om door te stomen.
Hoe is Cesair eigenlijk ontstaan? Kunnen jullie daar kort iets over zeggen.
In het prille begin waren we een vrolijk Iers folkbandje dat traditionals en covers speelde. Het is ooit begonnen als een grapje tijden een open podium van de studie Keltisch. Na een pauze van anderhalf jaar hebben we een doorstart gemaakt, waarbij we ons hebben voorgenomen alle muziek zelf te schrijven en zo ook ons eigen geluid te ontwikkelen.
Een aantal van jullie spelen in andere bands – hoe blijft dit goed te combineren?
Heel toevallig is Thomas vorige maand uit de band L.E.A.F. gestapt omdat hij zijn drie bands niet langer kon combineren. Het is niet altijd even gemakkelijk om je energie te verdelen over projecten die 100% van je energie vragen en verdienen. Los hiervan wordt het combineren van bands binnen de folk scene goed mogelijk gemaakt door het feit dat het zo’n klein wereldje is, waar je elkaar constant tegenkomt; vandaar dat het vrij vaak voorkomt dat muzikanten in meerdere bands spelen of bij bevriende bands op het podium staan.
Hoe ziet jullie leven er op dit moment uit? Veel muziek of toch nog steeds veel ander werk/ studie?
Voor iedereen is dat weer anders. De een studeert, de ander werkt. Muziek is een heel belangrijk onderdeel van ons leven en als logisch gevolg besteden we er elk dan ook graag veel tijd aan.
Tijdens Castlefest 2013 hebben jullie nogal indruk weten te maken met koor en alles (hoorde ik). Kunnen jullie vertellen hoe dit tot stand gekomen is en wanneer en waarom jullie hiervoor gekozen hebben?
Het werken met een koor en orkest was een spontaan plan dat eind 2012 opkwam terwijl we aan het fantaseren waren over onze Cesair-toekomstdromen. Terwijl Jan, Sophie, Monique en Thomas allemaal grootse ideeën aan het opwerpen waren, was Fieke stiekem in gesprek met de organisatie van Castlefest, en opeens was het rond en moesten we er echt aan geloven 😉
Een groot deel van het orkest komt van het Nederlands Film Orkest, waar onze violiste Sophie deel van uitmaakt, en daaromheen hebben we de resterende muzikanten en zangers bij elkaar gezocht. Sophie heeft speciaal voor deze show ons volledige repertoire herschreven voor orkest en koor. Dit resulteerde in “Symphoniae Diluvii”, een anderhalf uur durende show op het hoofdpodium van Castlefest. Vergezeld door orkest, koor, en Joris Nijenhuis, de drummer van Atrocity, hebben wij onze muziek voor duizenden toeschouwers tot uiting gebracht. Wow.
Voor een relatief jonge band straalt de ambitie er vanaf (CF 2013, CD met alles er op en er aan). Welke ambities zouden jullie in de komende periode (zeg maximaal vijf jaar) gerealiseerd willen hebben?
Dat is lastig om zo 1, 2, 3 te noemen… We werken hard aan onze live show en ons repertoire. We blijven onze muziek en stijl verder evalueren, evolueren en ontwikkelen. We hebben veel ideeën die in wat voor vorm dan ook tot uiting worden gebracht, dus houd ons in de gaten!
Wat betreft ambitie; hoe hebben jullie Sonja Drakulich (Stellamara) weten te strikken?
Sonja speelt zoals velen weten ook hammered dulcimer, maar heeft stiekem een grote (nu niet meer zo geheime) liefde: de draailier. Ze was benieuwd naar Fiekes draailier en dulcimer, en wilde graag een keer langskomen als de tour van Faun haar naar Nederland zou brengen.
Tijdens dat bezoek heeft Fieke Sonja weten te verleiden om, totaal onvoorbereid, te improviseren op een van onze nummers, “Ishtar”. Éen keer luisteren was genoeg… Sonja zong meerdere lijnen in en op verzoek van Fieke ook in verschillende zangstijlen, die uiteindelijk allemaal (!) in het nummer terecht zijn gekomen.
In de categorie vervelende vragen 😉
Als je moet kiezen: Festival of popzaal?
Beide opties hebben hun charme. Een festival, met al haar medewerkers, organisatie, spannende weersverwachtingen en sfeervolle locaties, is geweldig om van achter de schermen mee te maken. In een poppodium, daarentegen, heb je alles volledig onder controle. Het is altijd droog, warm, donker, en je hebt veel minder te maken met tijdsdruk. Beiden vinden we fantastisch en vooral de combinatie maakt dat je beiden zo goed kan waarderen.
Als je moet kiezen: Castlefest of Lowlands?
Castlefest! Dat is toch ook hét Lowlands voor de liefhebbers van folkmuziek? Het is niet voor niets dat de bezoekers uit heel Europa hier op af komen!
Iets wat je altijd al kwijt wilde, maar je nog nooit gevraagd is…
Als we echt iets van het hart moeten schrijven, dan is het tijd voor een nieuw liedje op een nieuwe CD…