Chalice: na 20 jaar nog lang niet uitverteld

Chalice verbaasde vriend en vijand met Ashes Of Hope, het vierde album van deze Belgische band in het 20-jarige bestaan. Naar goede traditie werd lang gesleuteld aan het materiaal en de opnames, maar deze keer werd meteen ook hard aan de promotie gewerkt. Bassist Chris en zanger Pieter leggen uit hoe dat komt. “In Vlaanderen zijn we behoorlijk bekend, maar voor Nederlanders lijkt het misschien alsof wij uit het niets opduiken. Dat heeft ermee te maken dat wij vroeger al onze energie en centen staken in de opnames. We concentreerden ons uitsluitend op het creatieve en gingen er te veel van uit dat een goed album wel vanzelf zijn weg zou vinden naar de luisteraars. Als we maar genoeg optraden, zou het wel loslopen. Het resultaat was dat te weinig mensen onze muziek te horen kregen, zeker in Nederland. Omdat die strategie niet langer houdbaar is, hebben we nog harder gezocht naar een label, wat we nog niet gevonden hebben, en hebben we dan maar zelf professionals ingehuurd. En dat werkt. We bereiken steeds meer mensen in binnen- en buitenland, we krijgen meer vragen van bookers, radiozenders en organisatoren, onze video’s op YouTube worden meer bekeken, zelfs ons ‘oud’ materiaal wordt volop beluisterd op Bandcamp, enz. We zijn er na 20 jaar misschien een beetje laat mee, maar je bent nooit te oud om van je fouten te leren”, legt Pieter uit.
 
De combinatie van death en thrash op Ashes Of Hope staat wel ver van de old school death waarmee jullie begonnen zijn en ook van de melodische deathmetal van vorige albums. “Ik ben in 1998 met Chalice gestart omdat we met drie mensen heel hard de behoefte hadden om agressieve deathmetal te spelen. Ik zat al in een andere metalband maar toen we een show zagen met o.a. Death, Cannibal Corpse en Gorefest begonnen we met Chalice agressieve, brutale deathmetal te spelen. Na een paar wissels in de band begon die drang naar deathmetal wat te temperen. Nieuwe mensen brengen nieuwe ideeën mee en ook de oudgedienden in de band durven al eens iets nieuws proberen. We beoordelen een nieuwe track niet langer op het deathmetalgehalte. Het is belangrijker dat iedereen van de band er kan achter staan en dat de fans zien en vooral horen dat we niet ter plaatse blijven trappelen. Daar zit voorts geen grote strategie of marketingplan achter, het is gewoon de combinatie van de interesses van deze bezetting”, zegt bassist Chris.
Zanger Pieter is opnieuw de belangrijkste tekstschrijver op Ashes Of Hope. “Chris wordt als laatste overgebleven oprichter van Chalice een beetje als ceo van de band beschouwd. Voor dit album heeft hij voor slechts twee nummers de lyrics geschreven. Het resultaat is bij Chalice belangrijker dan wie er aan het stuur zit. De muziek komt op dit album eerder van de gitaristen Nicolas en Tim en drummer Niels. De lyrics die ik schrijf zitten gewoon bij de CD, maar ik laat het iedereen vrij om die te interpreteren. Het gebeurt soms dat iemand mij vertelt dat ze een track heel bijzonder vinden, terwijl ze die in een compleet andere context zien dan ik hem schreef”, stelt Pieter.
 
Hebben jullie persoonlijke favorieten bij de Chalice-nummers. “Uit ons oudere werk heb ik goede herinneringen aan Time For Battle, The Link Between Past, Present & Future en Dead Nation. Van het album Ashes Of Hope ben ik het meest tevreden met de single Amongst The Damned en A Death Without Warning. Daarvan schreef ik zelf de lyrics, maar Pieter heeft die helemaal spot on gebracht”, vertelt Chris. Pieter zet eveneens A Death Without Warning en Amongst The Damned in zijn persoonlijke top vijf, aangevuld met Cult Of Serpents van Ashes Of Hope en Reflect en When Your Gods Are Sleeping uit There Is Nothing.
 
Jullie zetten al stappen in het buitenland, met shows in Nederland en Frankrijk. Komt daar nog een vervolg op? “Live spelen is nog altijd wat we het liefste doen. We kijken behalve naar Nederland en Frankrijk ook naar Duitsland en de UK. De belangstelling voor ons groeit daar, maar het moet nog allemaal in de juiste plooi vallen. Zeker met een sterk album als Ashes Of Hope onder de arm, moeten we een voet tussen de deur krijgen in het buitenland. We nemen evenwel de tijd. Het moet niet vandaag of morgen”, weet Chris.
 
 
De opnames waren een meevaller. Hoe is dat gebeurd? “We kenden als band al heel wat successen en tegenslagen, maar voor de opnames van Ashes Of Hope waren we nu eens op the right time on the right place. We waren heel tevreden over de productie van Tony De Block voor ons vorige album There Is Nothing en dus hebben we opnieuw met hem samen gewerkt. Via Tony konden we deze keer de drums, de vocalen en de solo’s opnemen in de prestigieuze Galaxy Studios in Mol (België). Daar werd eerder reeds gewerkt aan opnames van In Flames, Lacuna Coil, Rammstein, Channel Zero, Scorpions, Primal Fear en Manowar. Chalice heeft misschien wat minder naam en faam, maar we zaten toch maar mooi in dezelfde studio en speelden met dezelfde waaier aan mogelijkheden. We zaten deze keer als band bovendien helemaal op één lijn met de producer en de geluidstechnicus over het geluid dat we willen, over de verhoudingen, over de accenten, over zowat alles eigenlijk, … De opnames zijn natuurlijk maar één kant van de zaak. Wij hebben zelf ook vijf jaar gewerkt aan die nummers, ze bijgeschaafd, ingestudeerd, live uitgetest, nog eens bijgeschaafd, en zo telkens opnieuw tot het voor ons helemaal juist zat … Vijf jaar werken aan nieuwe nummers lijkt voor sommige muzikanten een eeuwigheid, maar als die nummers dan opgenomen worden, heb je wel degelijk materiaal in handen”, stelt Pieter.
 
De eerste reacties en de vooruitzichten zijn prima. Is dit album dan het begin van de volgende 20 jaar voor Chalice? “Ik verwacht niet dat Chalice nog eens 20 jaar bestaat. We spelen heel graag, we zijn een hechte band en we zijn al aan nieuwe nummers aan het werken, maar we beseffen ook dat het voortbestaan van een band soms heel snel op losse schroeven kan staan. Om 20 jaar te overleven als band heb je behalve een flinke dosis doorzettingsvermogen ook heel wat geluk nodig. Je weet nooit van tevoren wat er op je weg komt. Ondertussen hebben we al heel wat bereikt: vier goede albums opgenomen, op heel wat toffe festivals gespeeld, coole supports gedaan, heel wat mensen geïnspireerd of een leuke avond bezorgd, … Op de affiche staan van Into The Grave, Alcatraz of Eindhoven Metal Meeting zou de kers op de taart kunnen zijn, maar ook zonder dat kan ik tevreden terugkijken op wat we bereikt hebben met Chalice”, besluit Chris.
(groepsfoto: Els Peeters)
 
https://chalicebe.bandcamp.com/