In eerste instantie moest ik wel even wennen aan de screams op de cd, maar al gauw bleken ze een bijzondere functie te vervullen naast de grunts en ‘clean’vocals. Eigenlijk komt de zang als een dubbelloops kanon binnen knallen. Vooral in Pledge Allegiance komt dit sterk naar voren. Met dit nummer hebben ze een stevig nummer geschreven dat mede door de melodieuze momenten heel makkelijk wegluistert. Ook binnenkomer Playing With Fire heeft een hoog herkenbaarheidsgehalte en de zinsnede ‘Burn, Burn, burn, burn, burn. Let’s burn this bastard to the ground’ zal het live goed doen. Over de hele linie staan deze opzwepende nummers garant voor een flinke portie deathcoremetalherrie. Ook Morte aetérna, Nightmares en Cheers To Us zijn voorbeelden hiervan. Het eerder genoemde trio aan gitaren komt in Illuminate goed naar voren waarin de complexiteit van het nummer nog eens benadrukt wordt door zenuwslopend ‘gejengel’ door het nummer heen. Ook Letters en Undying kunnen complex genoemd worden. Chelsea Grin zorgt er echter voor dat de nummers snelheid blijft houden en toegankelijk blijft in het luisteren. Sellout is minder complex en daardoor goed voor een rustpunt. Binnen het uur energieke deathcore vallen de nummers Ashes….. en ….To Ashes op. Eerstgenoemd nummers is, bijna vanzelfsprekend, het opstapje naar …To Ashes. Het nummer heeft over de linie een zwaar karakter, maar krijgt door een speels gitaarspel genoeg luchtigheid mee. Daarnaast integreren in dit instrumentale nummer oosterse sferen; er komen warempel nog wat Greorgiaanse elementen voor in het nummer.
Heb je nog nooit van Chelsea Grin gehoord?, dan is Ashes To Ashes een goed moment om de ontmoeting te starten. Zet je schrap en ervaar de energie die vrijkomt en laat je onderdompelen in de muzikale tsunami die deathcore wordt genoemd en door Chelsea Grin op een hoog niveau wordt uitgevoerd.