Children Of Bodom – Hexed

Opgericht in 1993 heeft Children Of Bodom uit Finland zichzelf langzaam maar zeker opgewerkt naar de gevestigde orde in metalland. Niet door bijzonder sociaal mediagebruik of wilde verhalen, maar gewoon door 25 jaar lang albums af te leveren waar een constante kwaliteit, alsmede een eigen geluid, centraal staan.
Het album I Worship Chaos is alweer drie jaar oud en de band heeft zich in die tijd regelmatig getoond op diverse podia. Begin maart kwam het tiende album Hexed uit. Een album met elf composities waarbij de afsluiter Knuckleduster een bijzondere plaats inneemt. Knuckleduster is al eerder op de EP Thrashed, Lost And Strungout in 2004 verschenen. In de laatste jaren leek het nummer wat ondergesneeuwd te zijn en besloot COB het opnieuw op te nemen. Probleempje voor Alexi was echter dat hij niet meer wist hoe de tekst (behalve het refrein dan) was. Een nieuwe tekst werd geschreven en hiermee sluit COB het album Hexed af.
Opener This Road verhaalt over het leven van een muzikant continu levend in een tourbus om van stad naar stad te reizen. Alexi zingt “This Road’s Gonna Kill Me” en refereert naar dit vervelende aspect van de muzikant, maar wel een aspect waarmee hij door zal gaan. Dat het touren wat aantrekkelijker is geworden, komt mede door gitarist Daniel Freyberg die COB een nieuwe impuls heeft gegeven. In This Road krijg je wel wat je mag verwachten van COB waarin flinke scheurende gitaren worden aangevuld met het toetsengeluid van Janne Wirman. Dat laatste is voor mij kenmerkend voor het totale geluid van COB. Under Grass And Clover begint ook lekker met de synths van hem die prominent aanwezig zijn. Wanneer deze laag wegvalt, blijft er een rauw en stevig geluid over waarin de zang van Alexi mooi naar voren komt. Eenmaal in de slipstream van de muziek versnelt COB waardoor je mee kan gaan in de flow van het geheel.
Je krijgt al gauw in de gaten dat het album je meeneemt op de COB-trip waarmee je bekend bent. Soms zeer gemakkelijk in het gehoor zoals de single Hecate’s NIghtmare waarin een snufje Lordi te vinden is, mede door de ‘creepy’ sfeer. Maar tegenover deze kant van COB is er natuurlijk ook het uptempo werk zoals in Kick In A Spleen. Drummer Jaska Raatikainen zet er flink de vaart in en zijn opzwepende ritmes overheersen. Alexi en Daniel zetten halverwegen een flinke groovende riff in en er ontstaat geleidelijk een spel van gitaar en keyboards in aansluitende solo’s.
COB verzaakt op Hexed geen moment. Het karakteristieke geluid van de band wordt op smaak gebracht met de vele aantrekkelijke ingrediënten waarin de keyboard en gitaar een metaldans walsen en waar het drumgeluid opzweept en krachtig de snelheid hoog houdt.
De kleine grote jongen in het genre is onopvallend sterk bezig zijn eigen status te verstevigen. Hexed is een mooie aanvulling op het oeuvre van de band en laat horen dat Alexi en kornuiten weten hoe je invloeden uit de laatste decennia goed kan combineren met de metalelementen. Laat COB maar schuiven. Eén ding staat vast: de fans mogen weer in hun handjes knijpen met dit nieuwe album.