Chiodos – Devil

De jongens van Chiodos staan aan de vooravond van een aanzienlijke tour door de Verenigde Staten waar ze hun nieuwe cd Devil kunnen gaan promoten. Het is hun vierde cd, de eerste sinds 2010, en sinds 2012 bestaan ze weer in de originele bezetting met zanger Craig Owens en drummer Derrick Frost. De eerdere cd’s verkochten in de Verenigde Staten aanzienlijk en noteringen in de top van de Billboard 200 kunnen ze op hun cv bijschrijven.
De dertien nieuwe nummers op Devil gaan daar zeker ook voor zorgen. Ze kennen een makkelijk in het gehoor liggende melodie en stralen hitpotentie uit. Wanneer je alle intro’s van de cd achter elkaar zou zetten, kom je echter bedrogen uit. Veel nummers starten in de zevende versnelling om daarna met de cruise control rustig verder te rollen. Een goed voorbeeld hiervan vind je terug in Expensive Conversations In Cheap Motels. De bak herrie in het begin loopt naadloos over in een lekker nummer waar menigeen van in beweging komt. Wat extremer ligt het in Behvis Bullock waar een uptempo, bijna deathmetalachtig, periode wordt afgewisseld met een gangbaar refrein om tussendoor nog even het tempo flink te vertragen in een groove die keihard in de klei staat. Het nummer straalt een en al energie uit en behoort tot mijn favorieten van de cd. Maar ook Ole Fishlips Is Dead Now mag zich daar onder scharen. Het is snel, groovy, pakkend en kent een aantal fraaie tempowisselingen. De cd is echter veelzijdiger dan dit. In We’re Talking About Practice vinden de heren een goed tempo, hoewel het wat iele geluid wat afbreuk doet aan het geheel. In 3 AM komt de poppyrock naar voren en in Duct Tape gaat het tempo naar beneden en wordt er dankbaar gebruik gemaakt van wat vioolgeluid dat wel dat extra meegeeft. Elementen uit de theatermetal zoals het Canadeze Incura dat prachtig heeft neergezet dit jaar horen we in Why The Munsters Matter. Vooral qua zang zijn er duidelijke gelijkenissen. Het Sunny Days & Hand Grenades kan populair worden. De zinsnede “On A Sunny Day” doet me echter wel heel erg denken aan Sunny Afternoon van The Kinks. Een klein frivool sampeltje?
Devil, dat trouwens niet over de bijbelse figuur verhaalt, maar over de moeilijkheden en verleidingen in het leven van een ieder, klinkt lekker. Niet helemaal mijn cup-of-tea maar ik weet zeker dat een heleboel muziekliefhebbers er van gaan genieten. Zeker door de, ik heb het nog niet eerder genoemd, eventuele vergelijkingen met bijvoorbeeld een Papa Roach.