Chris Rörland (Sabaton) – Onze tank is een soort LEGO-bouwwerk

Met het nieuwe album The War To End All Wars, brengt Sabaton weer een nieuw album uit over de Eerste Wereldoorlog. Daarnaast hebben ze  een plekje weten te zekeren als vervangende headliner op Graspop. Een carrière die nog steeds voorwaarts gaat. Ik sprak met gitarist Chris Rörland.
Het is net bekend geworden dat jullie Aerosmith als headliner op Graspop gaan vervangen, proficiat.
Dank je! Ik vind het ook wel jammer, want ik had zelf Aerosmith graag willen zien optreden. Maar we zijn vereerd en we gaan ons best doen die plek te verdienen.
Net zoals op het vorige album gaat het nieuwe album over de Eerste Wereldoorlog. Waarom?
We hebben al onze energie gestopt in het vorige album en het zat vol potentie om mee te touren. Maar helaas, covid sloeg toe en dat was het dan. We spraken er over binnen de band en vonden dat we niet op basis van dat album konden touren, twee jaar later. Daarom besloten we een vervolg te maken op het album. We hadden ook nog zoveel goede verhalen waarvoor geen plaats was op het eerste album…
Er is ook een heuse CGI animatiefilm gemaakt voor het album heb ik begrepen?
Ja, inderdaad. Toen we het album presenteerden aan de pers in een grote kamer in het Legermuseum in Brussel, wilden we nog iets extra’s doen als bonus. Pär nam contact op met een CGI-bedrijf en zij maakten een film over onze nummers. Ik had het zelf ook nog niet gezien tot de vertoning aan de pers. We hebben het bewust pas laten horen tegen het eind van de dag, want anders sleept de film je zo mee dat je niet goed kunt luisteren naar het album zelf. We zullen de film waarschijnlijk nog wel uitbrengen op Youtube of als extra bonus DVD.
Jullie hebben een heuse tank op het podium staan. Geeft dat nooit problemen met de douane?
Haha, ja en nee. Kijk, ook met onze microfoonstandaards die er uit zien als AK-47’s is het nodig om wat papierwerk te regelen. Maar alles is perfect gepland en geregeld. Onze tank is een soort LEGO-bouwwerk dat we in delen vervoeren en later opbouwen. Maar als we met echte munitie zouden reizen zouden we wel een probleem hebben, haha.
Ik heb begrepen dat je zelf in het leger hebt gezeten? Ben je de enige in de band?
Ik was daar vrachtwagenchauffeur en reed explosieven, en al het andere dat in een vrachtwagen past, rond gedurende een jaar. Daarnaast heb ik natuurlijk de standaard training ook moeten doen. Het was leuk en ik ben blij dat ik het gedaan heb. Ik ben de enige binnen de band die in het leger heeft gezeten. Dus ik heb dat uniform op het podium verdiend, haha.
Je bent ook grafisch ontwerper. Werk je ook aan dingen voor Sabaton en andere bands?
Ja, ik werk ook aan websites. Ik doe inderdaad ook werk voor Sabaton zodat we niet alles hoeven uit te besteden. Voor het daadwerkelijke artwork huren we een kunstenaar  in. Maar als het gaat om het verzamelen en uitwerken hou ik me er zelf mee bezig. Ik hou ook een extra visueel oogje in het zeil. Tenslotte moet je als je het bekijkt meteen denken ‘’wow!”. Meestal begint het met een idee van Pär dat hij naar de kunstenaar stuurt. Dan komt het terug en geef ik er nog feedback op. Ik ben erg betrokken bij het artwork. Ik heb ook artwork verzorgd voor onze gitarist Tommy Johansson’s andere band Majestica, voor Follow The Cipher en voormalig Sabaton gitarist Thobbe Englund’s album. Ook heb ik designs verzorgd voor de shirts van de Sabaton crew.
Je speelde eerder ook in TME en Nocturnal Rites. Hoe ben je vanuit daar bij Sabaton terecht gekomen?
Ha, TME… Dat is lang geleden. Dat was leuk! Het was de eerste professionele band waar ik in zat als grote fan van thrash en death. Maar we hadden niet allemaal dezelfde focus en gingen uit elkaar. Toen kreeg ik de kans om in het Zweedse Nocturnal Rites te spelen. Die greep ik met beide handen aan omdat ik een groot fan was van de gitarist die ik ging vervangen, Nils Norberg. Ik probeerde zo goed mogelijk in zijn voetsporen te treden. Dat was een grote stap. Ik speelde wat festivals en Pär kwam ook kijken. We hadden een leuke tijd samen en hadden het er over om samen te werken, maar waren op dat moment wat te dronken om dat  richting te geven. De volgende dag belde hij me op en vroeg hij me om bij Sabaton te komen. Ik stemde toe, maar zei wel dat ik even met de jongens van Nocturnal Rites moest afstemmen of ik in beide bands zou kunnen spelen. Pär zei al dat dat niet zou gaan lukken, omdat ze veel touren. Na een jaar moest ik inderdaad stoppen bij Nocturnal Rites. Ik heb nog steeds contact met ze, aardige jongens. 
Heb je misschien  nog een hobby project waar je mee bezig bent gegaan gedurende de lockdown?
Er zijn wel wat dingen waar ik mee bezig ben, gewoon voor de lol. Waarschijnlijk kan ik dat binnenkort naar buiten brengen. Het is iets anders, want voor de lol is het fijn een andere aanpak te kiezen. Ik ben fan van death metal. Dissection, Behemoth en At The Gates zijn nog steeds mijn favoriete bands namelijk.
Ik hoor wel eens verhalen dat er zoveel bands uit Zweden komen, omdat het daar zo makkelijk gemaakt wordt een instrument te leren spelen door de overheid.
Er zijn inderdaad faciliteiten waar je voor een klein bedrag een oefenruimte met instrumenten kunt huren. Ik woonde nogal ver weg van de beschaving, haha…Maar een vriend van me liet me Powerslave van Iron Maiden horen toen ik zes was. Ik luisterde daarvoor nog naar Michael Jackson en Duran Duran… Toen ik Aces High hoorde, maakte dat wat bij me los. Ik kon er gewoon niet bij wat Adrian Smith uit zijn gitaar toverde. Ik rende naar mijn ouders en vroeg of ze een gitaar voor me wilde kopen. Ze hadden nogal hun twijfels, want ik maakte altijd alles kapot. Maar op mijn zevende verjaardag kreeg ik een akoestische gitaar die ik nog steeds heb. Ik speelde en speelde en viel zelfs met mijn gitaar in mijn handen in slaap. Er waren wel muziekscholen, maar je moest echt al heel erg goed zijn om daar naar toe te mogen en er waren wachtlijsten van twee jaar. Ik moest dus alles zelf uitvogelen. In die tijd had je ook nog niet het internet thuis zoals nu, alleen via een trage telefoonverbinding. Op school ging ik dan gelijk achter de computer zitten om gitaartabs te downloaden. Sowieso, op de muziekscholen leerde je saaie dingen zoals jazz, en geen AC/DC. Dus ik dacht, bekijk het maar, ik leer het mezelf wel.