Christiaan Bruins Inventions – Meta

In de progressieve rock wereld kent iedereen Neal Morse en Steven Wilson. Beiden gelden als moderne componisten en multi-instrumentalisten van een grote statuur. Ze lopen over van creativiteit en ‘runnen’ diverse bands en muzikale projecten. Je mag ze gerust de Bachs,  Beethovens of Mozarts van de moderne tijd noemen. Daar kan je om lachen. Maar wat zou hun status zijn als ze enkele eeuwen eerder hadden geleefd?
In Nederland hebben wij Christiaan Bruin. Ik hoor je zeggen: wie? Het in 1988 geboren talent uit Boskoop begon al op zeer jonge leeftijd met het maken en schrijven van muziek. Dat deed hij aanvankelijk op zijn zolderkamer in het ouderlijk huis. Als zoon van een kerkorgelbouwer zit muziek kennelijk in de genen. Want Bruin speelt gitaar, basgitaar, toetsen, zingt en is drummer. Het resulteerde in 2009 in zijn debuutalbum The Glimpse Inside. Uitgebracht onder de naam Chris op het gerenommeerde Franse label Musea.
We maken een sprongetje in de tijd. Anno 2017 maakt ‘Chrisje’, zoals hij liefkozend wordt genoemd, deel uit van progband Sky Architect, het symfonische orkest Mayra Orchestra, progmetalband Adeia en sinds kort ook het Engels-Nederlandse Nine Stones Close. Omdat hij kennelijk tijd over had creëerde hij in 2015 het uit 52 nummers bestaande mega-epos The Black Codex. Inmiddels uitgebracht op vier dubbel albums. Nog geen dertig jaar oud en het cv van Christiaan Bruin bestrijkt nu al bijna een halve meter. Ik vraag mij af of de heren Morse en Wilson daar op die leeftijd al aan konden tippen. Maar dat geheel terzijde.
Wie denk dat Bruin alleen uit progressieve vaatjes tapt heeft het fout. Dat bewijst hij met dit onder de naam Inventions uitgebrachte Meta. Een project wat vergelijkingen kent met The Black Codex. Ook Meta bestaat uit een reeks van (in dit geval) tweewekelijks opgenomen nummers. Allen gedurende de herfst van 2016. Om het ‘multimedia proof’ te maken heeft hij bij ieder liedje een video opgenomen.
Op het hier besproken kleinood staan elf nummers onder de noemer popmuziek met progressieve invloeden. En als bonus een extra nummer alsmede drie nummers in een alternatieve versie. Liefhebbers van Blackfield, Coldplay maar ook muziek van Loreena McKennitt en The Beatles kunnen niet om deze cd heen. Harmonie en sfeer staan in alle nummers voorop. Maar ook romantiek. Het is een album wat past bij de donkere dagen van het jaar. En die hebben we veel in Nederland. Persoonlijk vind ik de zang de minste kwaliteit van Bruin. Maar zijn zoetgevooisde stem past (zowel zingend als voordragend) uitstekend bij deze liedjes. Mocht je nog niet overtuigd zijn of ben je gewoon nieuwsgierig, check dan deze website. Je bent gewaarschuwd. Verslaving ligt op de loer. Geen nood. Op het moment van schrijven (november 2017) is de tweede serie al bijna afgerond.
Voor wie het nog niet weet: Nederland kent ook een muzikaal genie. Zijn naam is Christiaan Bruin.