Circus Mind – Bioluminate

Van Circus Mind mocht ik halverwege vorig jaar al de full-length Joy Machine bespreken en nu is er een EP, Bioluminate.
Songwriter, zanger en toetsenist is Mark Rechler, een New Yorker wiens hart in New Orleans ligt. Dat is meteen duidelijk bij de opener. West End Road begint met een honky-tonkpiano en blazers die de hele track kleur blijven een feestelijke vibe meegeven aan wat in de basis een blues is. Zoals op Joy Machine is het weer een fijn mengelmoesje van stijlen. Seventiespop, blues, funk, soul, latin, het zit er allemaal in. Darwin’s Sister heeft een latinbasis terwijl Baby Come Back Down vooral een luchtige funktrack is. Miss Fortune is zo ongeveer een powerballad zonder harde gitaren en met afsluiter Vampire Blues is de cirkel rond en zit je weer in New Orleans.
De smaak zit ‘m echter iedere in wat er boven, tussen en onder die basis zit. Lekkere speelse ritmes, laagjes in de koortjes, een fijne akoestische gitaar die achter de song meeloopt, een elektrische piano, in elke track zit het vol met details die bakken sfeer toevoegen. Ik vermoed dat live de songs nog wel eens een stuk langer worden dan hier, want ook al zijn ze echt niet ultrakort (Darwin’s Sister en Miss Fortune komen boven de zes minuten uit), ze zijn stuk voor stuk heel geschikt om er een jam van een kwartiertje tussendoor te gooien.
Net als op Joy Machine heeft hij een basisband met een bassist, een drummer en een percussionist en worden er daarnaast nog diverse gitaristen – onder wie Wilco’s Nels Cline -, één keer een andere bassist en natuurlijk die blazers uit de openingstrack ingezet. Ik meen bovendien verschillende keren minstens één achtergrondzangeres te horen. Met goed opgebouwde songs als basis en een karrevracht aan zorgvuldig geplaatste muzikale details is dit weer een prima plaatje geworden. Feestelijk voor wie met andere dingen bezig is en verdomd goed gemusiceerd voor de geconcentreerde luisteraar.

Circus Mind website