De band bestaat uit zanger/gitarist Christian Carlsson, gitarist/zanger Franco Santunione, bassist/zanger Jerry Prütz en drummer Per Kohlus. Alle nummers zijn door de band geschreven, voor de productie tekende gitarist Santunione.
Meteen vanaf de eerste tonen van Blues Revolution zit het tempo en de sfeer er in. De band speelt blues, maar het klinkt als een mengeling van Ramones, Motorhead, Howlin’Wolf en Chuck Berry. Een rauwe stem en een stevige muzikale omlijsting. Boogie Woogie Man is wat minder ruig en meer blues dan het titelnummer. Met het nummer Let’s Join Hands weet het viertal bijna een bluesballad neer te zetten.
Zowel in de ruigere nummers als in de rustige tracks klinken de vocalen van Carlsson goed. Howl Like The Wolf is een lekker uptempo nummer, Death Knock Blues is bijna een standaard blues nummer. De band weet in elk nummer de gitaarpartijen extra aandacht te geven, de riffs dragen de nummers.
Het totale album geeft de luisteraar de behoefte om dit ook live mee te mogen maken, er komt een tomeloze energie uit de speakers en er is werkelijk geen moment waarop dit album een gevoel van verveling oproept. Ga dit luisteren!