De Australische punkband Clamm is bezig aan een zomertournee door Europa en de UK. Na twee haltes in Nederland, deden ze The Pit’s in Kortrijk aan. Bruce en Retaliation mochten mee het podium op als support.
Retaliation is een jonge band uit Rollegem-Kapelle. Ze pikken kersen van de bekende H8000-taart en hebben veel liefde voor NYHC. Hun eerste optreden ooit was in de Pit’s en het viertal was maar wat blij dat ze daar nu als opener stonden voor Clamm. Hun hardcore kwam echter niet helemaal uit de verf in Kortrijk. Het was wat slordig en bij momenten klonk dit meer als metal dan als hardcore. Ze lieten wel mooie dingen horen en een aantal songs hebben potentie.
Een eenzame fan aan de rand van het kleine podium ging loos met een wilde pogo die wat weg had van martial arts, maar er vielen geen gewonden. Eind augustus organiseert Retaliation hun eigen feestje met de collega’s van Drudge en Röt Stewart in hun eigen repetitiehok en in die biotoop zal deze jonge band vast meer indruk maken.
Bruce is een doorwinterde Belgische punkrockband die dweept met de Australische punksound van onder meer Cosmic Psychos. Clamm past dan niet voor de volle 100% in dat plaatje, maar de Belgische band grijpt elke kans wanneer een Australische punkband langskomt. Het is intussen van 2019 geleden dat Bruce het album Captain, We’ve Lost Bruce uitbracht. Sindsdien was er nog de heruitgave op vinyl van The Vaticano Trail, maar bijzonder productief is dit trio niet. Slechts drie nieuwe nummers zijn ongeveer afgewerkt. Die kregen we nog niet te horen in Kortrijk, of het zou My Friend moeten zijn. Wel een mooie dwarsdoorsnede van hun oeuvre, met potige versies van Amanda Stopwatch, Sportsfreak, One Man Demolition Squad en Fix My Brains.
Uit de (pre-Bruce)/Leftovers-periode speelden ze nog Underground. Hun cover van Joy Division’s Warsaw werd slechts door enkelen in het publiek als dusdanig herkend. De mannen van Bruce hebben die song dan ook helemaal naar hun hand gezet. De Pit’s stond helemaal vol voor Bruce en het Kortrijkse publiek reageerde enthousiast, ondanks de hitte en de best lange set. Er mocht zelfs onverwacht een toegift gespeeld worden en dat werd The Referee From Tonypandy, de enige overgebleven song die Bruce zomaar uit het hoofd kon spelen.
Clamm komt uit Melbourne en heeft reeds twee albums uit: Beseech Me en Care. En sinds kort is er de EP Disembodiment waar deze Europese tournee eigenlijk om draait. Die werd in Nederland opgenomen met Daan Duurland (Personal Trainer, Tramhaus, Wasted Youth Club, LIbrary Card, …). Van deze pas uitgekomen EP speelde Clamm in de Pit’s drie van de vier nummers: Change Enough, Define Free en titeltrack Disembodiment. Enkel The Pressure van de nieuwe EP sloegen ze over. Maar er zaten wel nog meer onuitgebrachte nummers in de set, zoals Problem Is, Heavy Fines en Bare The Brunt. Allemaal prima nieuwe songs en je vraagt je dan af waarom ze van die EP geen full album gemaakt hebben.
Jack, Stella en Miles hadden er best wel zin in, in Kortrijk. Vorig jaar speelden ze nog in De Kreun en dat maakt dat deze Australiërs alvast in Kortrijk geen onbekenden meer zijn. Het publiek reageerde bijzonder enthousiast op de hitsige powerpunk van het trio en zowat de helft van de uitverkochte Pit’s stond wild te dansen. Het is moeilijk te duiden waar de overtuigingskracht van Clamm zit. Het is meer dan de energieke en pompende punk (wat een bas-virtuoos is die Stella wel niet!), het zit ‘m in de sense of urgency waarmee ze het brengen. Je moet Clamm live gezien hebben om het te snappen.