Clan of Xymox – Cacaofabriek (Helmond) 27/04/2019

Het is koningsdag en de straten kleuren oranje. Hoe tegenstrijdig is dit met de aankleding van de bezoekers van de Cacaofabriek: hier domineert zwart. Want hier staan vanavond twee bands op de planken waarvan het genre met Darkwave omschreven kan worden.
Het Belgische Der Klinke mag vanavond openen. Bij aanvang wordt het podium vol rook geblazen en werkt de lichtman voornamelijk met een flinke hoeveelheid backlight waardoor de toeschouwers een schimmenspel voorgeschoteld krijgen. Muzikaal gezien moet ik tijdens het hele optreden aan bands als Joy Division en Sisters of Mercy denken. Aangezien ik de muziek van deze bands heel erg kan waarderen zal het niet verbazen dat ik tijdens dit optreden lekker sta te genieten. Ondanks dat dit genre veel op synthesizers leunt valt het op dat het allemaal niet te gelikt klinkt: met name de passende stem van Chesko zorgt er voor dat er een lekker rauw randje aan het optreden zit. Om het feest der herkenning af te maken is het laatste nummer een cover. En niet zo maar een cover: we nemen afscheid van de band met een heerlijke uitvoering van She’s lost control.
Clan of Xymox is een van de bands die Nederland op de kaart hebben gezet voor wat betreft Darkwave. Met hun debuutalbum reeds in 1985 uitgebracht mogen zij gerust tot de pioneers van het genre genoemd worden. Toch teren ze niet op populaire albums van een genre wat decennia geleden op z’n hoogtepunt was: ze blijven gewoon stug doorgaan met albums maken. Hun laatste album Days of Black dateert gewoon van vorig jaar. Niks aanpassen aan trends / commercieel worden…
Met hun show is er eigenlijk geen grote verandering waarneembaar: de lichtshow blijft er een waarbij silhouetten de hoofdrol spelen, en de band vertolkt de nummers op een rustige en ingetogen manier. Ook qua genre valt nu pas goed op hoe goed Der Klinke aansluit op de headliner. Bij Clan of Xymox is het postpunk gehalte weliswaar minder aanwezig, maar de zelfde hypnotiserende beat zorgt er voor dat je lekker in de flow blijft waar je in terecht gekomen bent.
Een kleine anderhalf uur lang krijgen we nummers van de beginperiode tot en met het laatste album te horen, slechts sporadisch onderbroken door Ronny die het woord tot het publiek richt. Waar hij op een gegeven moment aan een groepje mensen vraagt of zij VIP kaartjes hebben gekocht: in de niet bomvolle zaal zijn 2 tafels waar te nemen waar de mensen lekker op een krukje en letterlijk in candlelight voor het podium zitten!
De niet echt vol te noemen zaal getuigt van het feit dat Darkwave tegenwoordig een underground genre is met een selecte groep aanhangers. De sfeer in de zaal bevestigt wel dat alle aanwezigen niet hier zijn om een social media post “kijk, ik was er ook” te kunnen plaatsen. Vanavond is zo’n avond die ik classificeer als “een groots concert voor een klein publiek”. Ik ben blij dat ik de koningsdag optredens met Snollebollekes en hoe ze ook allemaal mogen heten lekker heb gelaten voor wat ze waren…