Met het nieuwe album keert Clan Of Xymox terug naar hun eigen begindagen (de midden jaren tachtig), maar wel met beide benen in het hier en nu. De productie klinkt namelijk gelukkig niet zoals toen. De band gebruikt de elektronica minder opvallend dan op de laatste platen. Het is nu meer op de achtergrond aanwezig, maar klinkt vaak nog wel net zo dwingend. De jaren tachtig klinken er flink doorheen. Zo schuren I Don’t Like Myself en het titelnummer wel heel dicht tegen de depressie van The Cure aan. Aan de andere kant klinkt het moderner zoals het zwaar aangezette When We Were Young die bijvoorbeeld aan The Beauty Of Gemina herinnert. Natuurlijk grijpt de band ook meer dan eens terug op haar eigen roemruchte darkwave verleden. Zo zorgen opener She, het poppy Lovers en het typische wave geluid van Into The Unknown voor beweging op de dansvloer. De stem van Ronny Moorings zorgt voor de prima omlijsting. Daardoor komt de band ook weg met een ietwat eentonig nummer als Black Mirror. Het springerige My New Lows met iets minder vrolijke teksten en de qua muziek lichtvoetige afsluiter See You On The Other Side zorgen voor een passend einde van de plaat. Inmiddels zijn we het zo gewend dat Clan Of Xymox kwaliteit levert dat dit album daardoor een beetje als vanzelf beschouwd wordt. Feit is echter dat Spider On The Wall weer op alle fronten voldoet als een typische hoogstaande COX plaat.
Clan Of Xymox