Classic Album: Roine Stolt – Fantasia (1979)

Je kent het wel. Dat album dat steeds weer in je playlist verschijnt. Een plaat die herinneringen oproept. Een klassieker die bekend of onbekend is voor het grote publiek. Rockportaal gaat de komende periode regelmatig een recensie van een classic album plaatsen. Deze keer het eerste solo-album van Roine Stolt, oprichter en bandleider van The Flower Kings.
Roine Stolt (van 1956) is vooral bekend als oprichter en leidsman van The Flower Kings. Een van de toonaangevende progressieve rockbands. En geniet ook bekendheid als gitarist van Transatlantic. Stolt was op zeer jonge leeftijd al bezig met muziek. Toen hij 17 was trad hij toe tot de Zweedse prog legende Kaipa. Na drie albums en een succesvolle periode verliet hij deze band. Om er later overigens weer terug te keren.
In 1979, inmiddels 23 jaar jong, bracht Stolt zijn eerste solo-album uit, Fantasia. Daarbij kreeg hij hulp van enkele (voormalig) Kaipa-collega’s, waaronder basgitarist Mats Lindberg. Maar het is overduidelijk dat Roine Stolt de touwtjes toen al strak in handen had.
Fantasia is hoofdzakelijk een instrumentaal album. Van de dertien nummers wordt er op vijf gezongen. In het Zweeds wel (of niet) te verstaan. Je hoort dat Stolt toen al het muzikale fundament voor zijn later op te richten The Flower Kings legde. De uitgave die ik hier bespreek is een flink opgepoetste cd-versie. Een groot contrast met de oorspronkelijk lp uit 1979. Want die werd met zeer beperkte middelen opgenomen in de Kaipa-studio op een 8 sporen tape.
De link met The Flower Kings is snel gelegd met het openingsnummer Nytt Blod. Totdat de Zweedse zang begint. Een deel van Som Svalor Mot Skyn heeft Roine Stolt later gebruikt op I’m The Sun dat op het album Space Revolver staat. Het is overigens een nummer met folk invloeden. Ook in Dödens Ansikte kan je The Flower Kings duidelijk horen. Met name Stolts Moog-solo is herkenbaar.
Al eerder noemde ik Mats Lindberg. Het kermisachtige Continental Carneval krijgt door zijn heerlijke basspel veel cachet. Op Silversurfaren mag hij een hoofdrol vertolken met fraai spel op Fender. Het nummer is funky met leuke synthesizer effecten. De zware klanken van de Taurus baspedalen klinken op Grodballetten met een melodieus solerende Stolt in de van hem herkenbare stijl. Halverwege krijgt het nummer een wending naar jazz en horen we Hans (Hasse) Bruniusson op xylofoon.
Aan de cd-versie zijn drie extra nummers toegevoegd. Daarvan voegt alleen Lejonhjärta iets toe. Stolt bespeeld alle instrumenten en laat horen ook beïnvloed te zijn door Focus. Fantasia is de eerste van een aantal solo-albums die Roine Stolt later nog zou uitbrengen. Dat zijn Behind The Walls (1985), The Lonely Heartbeat (1989), The Flower King (1994), Hydrophonia (1998), Wall Street Voodoo (2005) en meest recentelijk The Flower King: Manifesto For An Alchemist (2018).
Voor mij is Fantasia een classic album omdat Roine Stolt hier laat horen wat hij op vroege leeftijd al in zijn mars had. Maar ook dat hier de kiem werd gelegd voor The Flower Kings.