Classic Album: Trial – Scream For Mercy (1985)

Je kent het wel. Dat album dat steeds weer in je playlist verschijnt. Een plaat die herinneringen oproept. Een klassieker die bekend of onbekend is voor het grote publiek. Rockportaal gaat de komende periode regelmatig een recensie van een classic album plaatsen. Deze keer het enige album van Trial.
Trial was een Belgische band die bestond van 1982 tot 1987 en die toen één van de uitblinkers was in heavy metal en speedmetal. Er was nog geen internet en ze zaten misschien niet bij het juiste label, waardoor Trial en het album Scream For Mercy in Nederland niet meteen een belletje zal doen rinkelen, al was er een eenmansfanclub in Eindhoven. Tijdens hun carrière zijn ze niet echt buiten de grenzen van België geraakt, maar vandaag is hun oorspronkelijke vinyl zodanig gegeerd bij de liefhebbers van oldschool heavy metal en speedmetal, ook en vooral buiten België, dat er soms flinke sommen betaald worden. Een late rehabilitatie voor een fijn album. Maar is dat dan uitsluitend vanwege de nostalgie of gebeurde er echt iets magisch op Scream For Mercy?
Als je het album vandaag oplegt, moet je vaststellen dat de tracks de tand des tijd hebben doorstaan. Je hoort al na de eerste luisterbeurt wat de fans toen en vandaag nog steeds aanspreekt in Trial: prima songopbouw met sterke intro’s, origineel en vooral technisch goed gebracht. De beste tracks voor mij zijn Scream For Mercy en Lord Of Darkness. De snellere tracks zouden niet misstaan op een album van Destruction, Evil Invaders of Striker. Het niveau overstijgt dat van de meeste lokale metalbandjes van toen. Zou je dit zelfde album vandaag opnemen, in een moderne studio, dan zou het métier inzake songschrijven en uitvoering nog beter uit de verf komen, want je moet toegeven dat de mix voor die tijd degelijk was, maar vandaag door de mand zou vallen. Enkel op Lost In Love gaat de band even de mist in zonder dat we dat op rekening van de studio of de mengtafel kunnen schrijven.
Samengevat kunnen we stellen dat deze oude EP een prima voorzet was voor het full album dat er nooit gekomen is. Nochtans waren de opnames in een Nederlandse studio voor dat volgende album zo goed als afgerond, maar hun tweede label betaalde de studio-uren niet en de band kreeg de tapes niet mee naar huis. Als iemand die tapes nog liggen heeft, mogen ze altijd de voormalige bandleden contacteren.
Voor wie na deze review graag eens wil luisteren, is er goed nieuws. Het Griekse label Cult Metal Classics heeft Scream For Mercy eerder dit jaar opnieuw uitgebracht. Voorlopig enkel op CD, maar er zou nog een vinyl volgen. De studio-tracks worden op de CD aangevuld met livetracks. Dat is een welgekomen extraatje. De opnamekwaliteit van die live-tracks is niet voor elke track perfect, maar voor de normen van 1985 valt dat nog best mee.