Het zal de muziekwereld niet ontgaan zijn dat Jeff Beck op 10 januari is overleden. In 1966 brachten The Yardbirds hun enige Britse studio album uit: Yardbirds (later bekend als Roger the Engineer). Nadat Eric Clapton de band had verlaten werd hij vervangen door Jeff Beck. Beck bracht een nieuwe sound in de band en ze gingen een psychedelische richting in met nummers als “Heart Full of Soul”.
Het album met het bluesy “Lost Woman” en wordt gevolgd door het titel nummer van alternatieve persingen van het album: “Over, Under, Sideways, Down”). Beide zijn herkenbare nummers die de stijl van de Yardbirds in de beginjaren goed weergeven. Met “The Nazz Are Blue” hebben ze het blues geluid ook nog, al komt het gitaarwerk meer tot zijn recht. Jeff Beck zingt op dit nummer trouwens, iets wat ik tot voor kort niet wist. Niet gek dat de band van Todd Rundgren hier inspiratie uit haalde. Die brand werd zelfs vernoemd naar dit nummer (Nazz). Heerlijk gitaarwerk van Beck met een fijn ritme door de rest van de band. Dit zijn de Yardbirds op hun best.
Zodra ik de harmonica intro van “I Can’t Make Your Way” hoor moet ik meteen weer denken aan de eerste keer dat ik dit album hoorde. De tekst is catchy en sterk, instrumentaal psychedelisch met wederom fantastisch gitaarwerk. Daar stond de band sowieso bekend om, niet gek als je zowel Eric Clapton, Jeff Beck en Jimmy Page in een band hebt gehad. Ook de vocalen van Keith Relf komen mooi naar voren. Toen ik “Smile on Me” op het album Little Games (ook van The Yardbirds) hoorde moest ik gelijk aan “Rack My Mind” denken. Beide nummers hebben een vergelijkbaar riff en hebben het typische Yardbirds geluid.
“Farewell” is een prachtig nummer van de band. Een vrij kort nummer wat toch indruk maakt. De vocalen klinken erg mooi en doen de tekst eer aan.
De mensen die de originele LP uit 1966 hebben mogen nu de plaat omdraaien. “Hot House of Omagarashid” opent de psychedelische kant van het album. Dit wordt gevolgd door een van mijn favoriete Yardbirds nummers en misschien wel de rede dat Beck mijn favoriete gitarist is: Jeff’s Boogie. Zijn gitaarspel is ijzersterk. De timing is perfect en er zit een lekker swingend ritme in. Kort maar krachtig.
“He’s Always There” is wederom een heerlijk psych nummer. Een typische 60s sound met psychedelische effecten. Ook “Turn Into Earth” is heerlijk psychedelisch. Met een sterke tekst die door Relf wordt gezongen is dit een van de hoogtepunten van het album. Een heerlijk nummer om bij weg te dromen. “What Do You Want” begint met een fantastisch gitaar intro. De band is energiek en er zit een lekker ritme in. Ondanks dat de tekst iets simpeler is, erg catchy. Instrumentaal is dit nummer ijzersterk. Met een fantastische gitaarsolo op het eind.
Helaas zijn we alweer bij het laatste nummer aangekomen. En wat voor een. “Ever Since The World Began” is een psychedelisch meesterwerk. Wederom een ijzersterke tekst die fantastisch wordt vertoond door Keith Relf. Met een goede mix van het album hoor je hoeveel detail er in dit nummer zit. Ze hadden geen betere afsluiter kunnen kiezen. De opbouw zit erg goed in elkaar. Naast psychedelische klanken heeft dit nummer ook een catchy moment wat het iconische Yardbirds geluid nog een keer weergeeft.
Dit is in mijn ogen een perfect album. De gehele band is extreem goed en dit is misschien wel de beste periode van the Yardbirds. Dit was jaren geleden mijn kennismaking met Jeff Beck. Ik zal het moment dat ik dit album voor het eerst hoorde nooit vergeten, net zoals we Jeff en zijn werk in de muziek nooit zullen vergeten. Dit album is slechts een van de velen fantastische werken waar hij sinds het begin van zijn carrière in 1964 te horen was. Rust in vrede Jeff, bedankt voor de muziek en inspiratie.
Jeff Beck (24 juni 1944 – 10 januari 2023)