Home » Classless Act – Welcome To The Show

Classless Act – Welcome To The Show

door Eric van den Bosch
578 views 4 minuten leestijd

Classless Act - Welcome To The Show coverVorig jaar ontdekte ik zanger Derek Day door zijn track Click On Me, gemaakt met Living Colour-gitarist Vernon Reid. Maar ja, zoals Living Colour ook al ondervond, vinden Amerikaanse platenbazen en radiostations dergelijke rocktracks die in andere genres grasduinen erg ingewikkeld, dus er gebeurde weinig mee.
Later in 2021 jaar dook Day ineens op in Classless Act. En jawel, deze band maakt catchy uptempo rock die tegen de sleaze aanhangt. Het resultaat: het debuutalbum Welcome To The Show en een plekje als opener in een stadiontour met Def Leppard, Mötley Crüe, Poison en Joan Jett deze en volgende maand. De bio op de site gebruikt precies de goede buzzwords, maar gaat er ook aan voorbij dat de band al wat bezettingswisselingen heeft gehad. Mijn vermoeden is dat een slimme platenbaas het talent van Day als zanger en songwriter zag en besloot daar een band omheen te zoeken. Geen organische groei, gewoon commercie. Dat is verder niet erg, als het resultaat een lekker rockalbum is.
Het begint met de track Classless Act, die niet alleen door de frase Welcomje To The Show zowel voor het album als bij optreden een heerlijke uptempo rocker is om de sfeer erin te krijgen. Vince Neil (Mötley Crüe) doet erop mee, maar hij is duidelijk de mindere van de twee zangers. Een opvallend detail in een sleazy hairmetalsong: niet alleen een gitaarsolo met wahwah, maar ook een mondharmonicasolo! De tweede gast is Justin Hawkins (The Darkness) op song nummer twee This Is For You en ook die is er uitsluitend voor de publicitaire waarde.
Time To Bleed heeft een buitengewoon effectief gitaarloopje, maar tegelijkertijd is dat meer dan eens gebruikt. (Sweet Child O’Mine, anyone?) Veel songs hebben een intro dat je even doet opveren om vervolgens door te schakelen naar een standaard-hairmetalbehandeling. Dat zie je bijvoorbeeld bij On My Phone en All That We Are. Made In Hell is dan weer zo’n titel waarbij je een in één tempo doorstomende rocker verwacht. Het is echter een track met een bak funk erin en daarmee eigenlijk de eerste track die iets anders doet tussen de hairmetal. Walking Contradiction en Circles hebben zo hun momenten: de eerste heeft in de coupletten een lekkere swagger en de tweede begint als een semiballad om te eindigen als een fijne midtempo beuker. Die laatste drie zijn met Classless Act de meest geslaagde tracks..
Day is wel duidelijk de blikvanger op het album, de anderen zijn competent maar nou ook weer niet wereldschokkend. Ze kunnen spelen, maar veel is op Guns N’Roses geënt zonder dat er in gitaarsolo’s en bas- en drumpartijen verrassende keuzes worden gemaakt. Day daarentegen heeft een klassieke rockstem waarmee hij wat mij betreft direct tot de eredivisie behoort.
Producers zijn Bob Rock (Metallica’s Black Album), Michael Beinhorn (Soundgarden’s Superunknown en – iew! – Kensington) and Joe Chiccarrelli (Frank Zappa, The White Stripes). Misschien ben ik te cynisch, maar dit zijn allemaal producers waarbij het carrièretechnisch al een tijdje wat minder lijkt te lopen. Ik zou wel willen weten wie wat gedaan heeft, want de verschillen zijn er. Classless Act heeft een lekker heavy klinkende productie met diepte, terwijl dat verderop nog wel eens tegenvalt. Soms, bijvoorbeeld op Haunting Love, lijken de drums nog wat opgekalefaterd te zijn met wat effecten omdat er bar weinig diepte in zit. Of dat een verbetering is betwijfel ik.
Je kunt grappen maken over de naam Classless Act, maar dat zou ook weer oneerlijk zijn. De klasse zit duidelijk bij de stem van Derek Day en de rest is een vehikel voor zijn talent en op een enkele uitzondering na wat formulematig, zowel in songwriting, instrumentatie als productie. Als ze voor het volgende album Day zich iets meer mag uitleven in de songwriting en de producer van de song Classless Act het hele album mag doen dan kan het nog iets worden met Classless Act. Ze zullen echter wel die stap extra moeten zetten om niet de zoveelste band te worden die het net niet redt. Van Derek Day gaan we hoe dan ook meer horen. De vraag is alleen of dat dan mét of zonder Classless Act zal zijn.

Classless Act website

Kijk ook eens naar