Ik blijf nostalgisch over de jaren negentig, de gloriedagen van pop- en skatepunk. Je weet wel, Lagwagon, No Use For A Name en de hele Lookout Records stal. Deze EP had bij dat label niet misstaan.
Dit Nederlandse punktrio trakteert ons hier op een vijftal catchy punkrocksongs. Het tempo ligt net wat lager dan bij voorgangers als Pennywise of Bad Religion. Eigenlijk net wat voorbij mid-tempo. Ze doen me wat denken aan oude favoriet The Mr. T Experience.
Een vleugje nostalgie en melancholie zijn de belangrijkste tekstuele ingrediënten van de nummers. Catchy en ontspannend zijn dit geen moshpit vullers, maar fijne songs voor in de auto of tijdens je krantenwijk of saaie kantoorklus. Het vierde nummer, (Maybe) This Is Fine heeft de meeste power. Mocht er een volledig album volgen lijkt het me een goed idee om er voor de afwisseling een paar nummers in die stijl aan toe te voegen.
Leuke nieuwe band voor mensen die ook willen dat die jaren negentig nooit geëindigd waren of zich niet kunnen identificeren met de huidige hipster punk waar OOR over schrijft.