Een jaar na hun debuut-EP The Penance And The Patience bracht Closure In Moscow het eerste full-length album uit, First Temple. Die werd in 2018 geremasterd en die versie heeft nu ook een internationale release gekregen van Bird’s Robe.
Destijds werden er weer stevige beslissingen genomen alvorens het album op te nemen. De band verhuisde voor enkele jaren naar de Verenigde Staten en er werd bij een nieuwe platenmaatschappij getekend. De band bleef daarentegen onveranderd en ook de producer was dezelfde als bij de debuut-EP, Kris Crummett.
Dat er muzikaal weinig veranderd was in die tijd mag dan ook geen verbazing wekken. Het nog steeds heel ritmische progressieve rock met associaties met vooral Dizzy Mystics en The Mars Volta. Toch was er wel een ontwikkeling te bespeuren richting een wat poppyer sound. Die zouden ze op het album Pink Lemonade uit 2014 – met een nieuwe ritmesectie – nog wat verder doortrekken, maar ook hier waren er al wat stappen te horen waarmee ze een fractie verder van de invloeden van The Mars Volta bewogen. A Night At The Spleen heeft een aantal heel poppy stukken, ook al is het in andere delen een up-tempo rocker. Hetzelfde geldt voor een track als Deluge. Sowieso zijn de melodieën vaak meer popgeöriënteerd dan je aan de hand van de uitvoering zou denken en dat werkt op First Temple erg goed.
Nog steeds is het technisch allemaal dik in orde. Toch valt dat niet altijd meteen op, simpelweg omdat het liedje in eerste instantie de aandacht trekt. Ze hebben in vergelijking met het debuut extra instrumenten gebruikt, zoals een staande bas, blazers en een Dobro-gitaar met twintig jaar oude snaren(!). Ook dat valt niet echt op, tot ze min of meer een soundscape induiken zoals bij Permafrost.
Ook voor First Temple geldt dat het een rerelease dik verdiende. Opvolger Pink Lemonade is overigens – hoewel duidelijk anders – eveneens de moeite waard. Bij de recente lockdown in Melbourne hebben ze aan materiaal voor album nummer vier gewerkt. Ze nemen keer op keer hun tijd, dus het zal nog wel even duren voor het verschijnt, maar ik ga het zeker in de gaten houden. Closure In Moscow heeft genoeg eigenwijsheid en muzikale vaardigheden om een eigen niche aan te boren á la The Mars Volta, Diablo Swing Orchestra of hun landgenoten van Troldhaugen.
Closure In Moscow website
Closure In Moscow – First Temple
317
vorig bericht