Coma Hole is een nieuwe Amerikaanse band die op hun gelijknamige debuut-EP gensters slaat op een aambeeld van stoner en doom.
Mocht Desertfest een genre zijn, dan speelt Coma Hole Desertfest. Het is een duo-band met Eryka Fir op zang en bas en Steve Anderson op drums. Met z’n tweeën zijn ze met net genoeg om een flinke bak herrie te maken. Eryka heeft amberkleurige, volle cleane vocalen waar ze zowat alle kanten mee op gaat en haar bas klinkt loodzwaar en komt met veel fuzz. Steve drumt meestal klassieke patronen voor stoner en doom en die ritmes worden al eens uitgepuurd tot drone-stukken. Daarnaast zit er af en toe wat catchy grunge in de mix.
Coma Hole heeft geen schrik om te experimenteren en zeker in openingstrack The Familiar wordt aan bas en drum nog wat meer toegevoegd. Ze houden zich wel netjes aan de regels van doom en stoner die zeggen dat een track niet beperkt moet blijven tot een radiovriendelijke 3 minuten: twee tracks gaan vlot over de 11 minuten. En die blijven tot de laatste tonen interessant.
Inzake referenties is Coma Hole niet zo makkelijk te vatten. Dit duo zit op het kruispunt van Frayle, Black Mirrors, the Picturebooks en Dool. Van de amper vier tracks op deze EP is Sinking mijn favoriet.
Coma Hole heeft een lichtelijk fantastische debuut-EP uit en hopelijk krijgen deze Amerikanen de kans om via het clubcircuit Europa te veroveren.
https://comahole.bandcamp.com/track/wind-bone
https://comahole.bandcamp.com/track/old-climb
Coma Hole – Coma Hole
615