Combichrist – One Fire

Het mag duidelijk zijn dat Combichrist al een tijd niet meer de klasse evenaart van hun eigen hoogtijdagen. One Fire is echter wel een vooruitgang ten opzichte van voorganger This Is Where Dead Begins. One Fire klinkt overtuigender, agressiever en duidelijk meer geïnspireerd. Bovendien heeft de plaat een aantal verrassingen in petto die de variatie vergroten. Dat is na een kort intro nog niet te merken. Brute kracht en harde industrial metal voeren de boventoon bij het door de beats erg aanstekelijke Hate Like Me, het niet zo interessante Broken United en het keiharde Ministry geluid tijdens Guns At Last Dawn. Dat harde wordt overigens versterkt door melodieuze rustige stukken. Daarna is het opvallend swingend bij Lobotomy, een van de beste nummers van deze plaat. Dit nummer blijft de dans spieren motiveren. Meest opvallende nummer is wel Bottle Of Pain. Dit nummer klinkt alsof Nick Cave een bombastische versie van de darkfolk ontdekt heeft. De rustige, dreigende ballad The Other als afsluiter werkt ook goed. De Dead Kennedys cover California Uber Alles levert weinig nieuwe inzichten op en het was beter geweest als de band zich er niet aan gewaagd had. Daarnaast staan er nog wat typische, redelijke, industrial metal Combichrist nummers op. De zang van frontman Andy LaPlegua wordt er over het algemeen niet beter op. Ruig, schor en schreeuwend. Vreemd genoeg weet hij dit nog steeds af te wisselen met veel betere melodieuzer zang. Al met al toch een mooi teken van leven van deze band.
Combichrist facebook