Confidence – Prelude

Na jarenlange ervaring in allerlei bands met allerlei stijlen muziek hebben de leden van Confidence de handen ineen geslagen om samen de muziek te maken die ze aanspreekt. Muziek die wat te vertellen heeft. Prelude kent slechts vier nummers. Confidence is van mening dat de oude manier van muziek promoten verleden tijd is en dat de helft van de nummers op veel cd’s geen kwaliteit bieden. Prelude van Confidence is dan ook uitsluitend te verkrijgen via de digitale wegen (media). Vier strakke, goed opgebouwde nummers in één digitale release. De bedoeling is om ongeveer twee keer per jaar zo’n bundel nummers digitaal uit te brengen. Flesh And Skin begint met een flinke uithaal van zanger Emil Kyrk. Om daarna in een hardrockstijl het nummer verder vorm te geven. Door halverwege wat oosterse sferen mee te geven en in een rustig moment wat engelengezang blijft het nummer wel spannend en Emil lijkt te beschikken over een aardig bereik wat betreft de zang. De kwaltiteit blijft overeind in Warn Torn Skies. Een intro met prominent de keyboards op de voorgrond in een verder nogal onregelmatig ritme roept de nodige spanning op. Door een duidelijk herkenbaar makkelijk refrein en het keyboardgeluid voor meer diepte is ook dit nummer makkelijk luisterbaar en blijft het makkelijk hangen in het hoofd. De ballad Never Meant To Be is een buitengewoon goede compositie van de band. Door de jarenlange ervaring als muzikant weten ze donders goed hoe ze een nummer moeten schrijven. Het gebruik van de piano en het ingetogen zanggeluid geeft het nummer het juiste gevoel. Naarmate het nummer vordert, nemen de spanning en kracht in het nummer toe en na de gitaarsolo versnelt het nummer om uiteindelijk te eindigen bij het intro. Nog één nummer te gaan en dat betreft Poison Lies. De groove na het ingetogen intro heeft me meteen te pakken. Jammer genoeg zetten ze deze groove niet door in de rest van het nummer. Poison Lies is daarmee een nummer met uitersten. De melodie is pakkend, het refrein is ook hier eenvoudig herkenbaar. De zang lijkt echter niet altijd helemaal synchroon te lopen met de muziek. Misschien briljant; het probleem ligt echter in het feit dat het mij stoort. Vooralsnog een fraai digitaal product dat in het hardrockgenre goed ontvangen mag worden.

Related posts

A La Carte – Born To Entertain

Objector – Slave New World

Grendel’s Sÿster – Katabasis into the Abaton/Abstieg in die Traumkammer