Home » Corde Oblique – The Moon Is A Dry Bone

Corde Oblique – The Moon Is A Dry Bone

door Ron Schoonwater
290 views 2 minuten leestijd

Riccardo Prencipe’s Corde Oblique laat ook deze keer horen dat hun muziek moeilijk te omschrijven is. The Moon Is A Dry Bone laat verschillende invloeden horen, denk aan klassiek, folk, rock, pop, wereldmuziek en meer. Wat constant centraal staat is vakmanschap. In het schrijven van liedjes en de vakkundige uitvoering daarvan. Riccardo weet telkens prima artiesten van stal te halen om zijn albums te vullen. Meest opvallend zijn de zangeressen en zangers, maar bijvoorbeeld ook de fantastische violist Luigi Rubino (Ashram) is meestal van de partij. De nummers van The Moon Is A Dry Bone voelen aan als zelfstandige verhalen. Luister bijvoorbeeld naar La Strada (met Andrea Chimenti), het herkenbare Le Gandi Anime, het dreigende La Casa Del Ponte en het mooi opgebouwde Il Terzi Suono (van rustig naar heerlijk mee schreeuw refrein). Erg opvallend nummer is het duistere en harde titelnummer. Het lijkt wel een combinatie van klassiek, dark rock en jazz. Het is geweldig gedaan en technisch erg interessant. De samenwerking met Denitza Seraphim (bekend van Irfan) op Le Torri Di Maddaloni levert niet een typisch Irfan nummer op, maar laat haar juist van een iets andere kant horen. Het is met recht een Italiaans/ Bulgaarse samenwerking. Deels doet het denken aan Dead Can Dance, maar wel met een duidelijke Corde Oblique twist. De altijd innige samenwerking met Ashram (naast Luigi, zanger Sergio Panarella) is deze keer ook opmerkelijk omdat Sergio pas op het einde van Il Figlio Dei Vergini te horen is. Het dromerige Herculaneum met accordeon levert die heerlijke Mediterraanse sfeer. Tot slot is er, zoals wel vaker, aandacht voor een nummer van Anathema. Deze keer krijgt Temporary Peace een Corde Oblique benadering. Het is herkenbaar anders. The Moon Is A Dry Bone is misschien wel het meest complete album van Corde Oblique. De hoge kwaliteit, de eigenzinnigheid en de prima nummers waren er altijd al, maar dit album lijkt alles nog iets verder op te rekken. Nog meer afwisseling, een prima productie, een fantastisch mooi passende cover voor de hoes en geen enkel slecht of middelmatig nummer.
Corde Oblique

Kijk ook eens naar

Are you sure want to unlock this post?
Unlock left : 0
Are you sure want to cancel subscription?
-
00:00
00:00
Update Required Flash plugin
-
00:00
00:00