Hij bleef echter niet bij de pakken neerzitten en begon meteen een nieuw project met oude vriend Christopher Cussell (Before The Mourning). Zij vonden aan de andere kant van de oceaan, in Oslo om precies te zijn, de stem van Tommy Hjelm (o.a. Beaten To Death). Tommy twijfelde geen moment en vervoegde zich bij het duo in Florida waar de EP werd opgenomen met bijdrage van Martin Rygge (o.a. Beaten To Death).
De drie nummers op de EP laten een energieke en vooral gretige band horen die klaar is om de grenzen te verleggen. Het is een combinatie geworden van thrashmetal met deathcoreinvloeden. In You Want This begint de band heftig.De zang is niet geheel zuiver van aard bij tijd en wijle. De zware grunts en growls zijn uitstekend, clean mag er nog wat gepoetst worden. Muzikaal gezien is het een explosie aan opgekropte muzikale intensiteit, hoewel er in de tussenstukken weer ruimte is voor wat rust waar de band het aandurft om extreme tempowisselingen in te voegen.
Prone To Dreams laat eenzelfde geluid horen. Opvallend is het uiterst geraffineerde en pulserende drumritme dat het nummer siert en volop snelheid geeft.
Slotnummer Machine Says No is mijn favoriete nummer. Alleen de titel doet me al denken aan de comedyreeks Little Britain. Het tempo is meedogenloos, terwijl de zang er op halve snelheid doorheen ragt. Ik moet zeggen dat de clean vocals in dit nummer van betere kwaliteit zijn (of beter passen in het nummer) en een uitstekend tegenwicht vormen voor de grunts. Ook hier wordt er niet rücksichtslos op los getimmerd, maar is er ruimte voor wisselingen in stijl en tempo. De zes minuten zijn zo om en laten mij even voor wat het is.
Corrosion is zeker een nieuwe speler op metalgebied. Ben benieuwd of ze op een volledig album de aandacht weten vast te houden. Op de EP is dat goed gelukt. De liefde voor muziek heeft deze muzikanten met elkaar verbonden en dat is toch een mooi uitgangspunt.
