Plexi, het nieuwe album van CRACKUPS, is een kopstoot van snelle psychpunk met een scheut garage. Razendsnel en retestrak en bij voorkeur met de versterker op 11, maar altijd met een fijn oor voor melodie en detail.
We hadden al ongeveer in de gaten dat Plexi een fijn album zou worden, na singles als Plane Crash, The Phallus, Sgt. Haze en S.A.T.A.N.. Live weten ze hun snelheid en agressie goed te kanaliseren. CRACKUPS maakten indruk op Pukkelpop en ook in Nederland (onder meer Breda en Maastricht) ging al voor de bijl.
Plexi komt vier jaar na Greetings From Earth, is het tweede full album sinds de terugkeer van de band en sluit naadloos aan op debuutplaat Animals on Acid uit 2011. Net zo onstuimig en compromisloos.
The Phallus is een parodie op de stereotype alfaman die z’n jongeheer achternaloopt en is ook muzikaal pompende psychpunk om een puntje aan te zuigen. In S.A.T.AN. zit wat van the Sonics of een trage, uitgeklede versie van the Stooges.
Pisshead doet in agressie en speelduur wat denken aan de fasthardcore van Röt Stewart. En Knockin’ On Heaven’s Gate is een orgie van nerveuze gitaarakkoorden en pompende drums. Mijn persoonlijke favoriet is White Ash, misschien alleen al door het leuke en heel lang aangehouden drumritme.
De instrumentale titeltrack Plexi zorgt voor iets wat we ruimdenkend zouden omschrijven als een rustpuntje. Lost In The City is net zo’n sleper, maar dan langer en gezongen. Hier moeten we denken aan de ruwheid van de Velvet Underground.
De andere songs hebben doorgaans iets te lang in de pikante marinade gesudderd. Met Black Flag meets Devo als omschrijving zit je al ongeveer op het juiste spoor. Thomas schreeuwt op bijna elk nummer zijn stembanden naar de verdoemenis en laat een vocale waanzin horen waar geen enkele dwangbuis tegen opgewassen is. Maar leuk is deze compacte, wild rockende razernij dan weer wel.
Leuk detail voor de vinyl-kopers: de vinylversie ziet er een beetje uit alsof die in plexi geperst is.
Greetings From Earth was vier jaar geleden misschien wat kort als terugkeer-album, met slechts zeven songs in nauwelijks 18 minuten. Dan voelt deze Plexi met tien nummers in bijna een half uur meer aan als een volwaardig album. Van de drie ‘trage’ tracks krijgt vooral S.A.T.A.N. een ruime voldoende. Voor Plexi en Lost In The City vermoeden we dat ze live zullen gebruikt worden om band en publiek even wat tijd te geven om naar adem te happen.
CRACKUPS staan liefst twee keer op Left of the Dial in Rotterdam (17 en 19 oktober) en eind november staan ze in De Zwarte Ruiter in Den Haag.