Crisálida – Terra Ancestral

Prog uit Zuid-Amerika, is dat wat? Nou en of. Met RC2 en Thessera heb ik een paar uitstekende voorbeelden in mijn collectie zitten, dus ik zette met veel plezier Crisálida’s Terra Ancestral op.
Crisálida is een vijfmansband uit Chili, nou ja, vier mannen en een vrouw, zangeres Cinthia Santibañez. Zij en drummer Rodrigo Sánchez zijn de enig overgebleven leden van het eerste uur. Dat eerste uur was al in 1997, en in 2006 brachten ze hun eerste full-length album uit. Terra Ancestral is hun vierde album en opvallend genoeg lijken ze hun grootste invloed gehaald te hebben van een band die pas in 2007 ontstond, de progmetallers van Haken. Of zou het andersom zijn? Hoe dan ook, de overeenkomsten met Haken zijn groot. Crisálida heeft weliswaar iets compactere songs met wat minder instrumentaal stunt- en vliegwerk, maar in opbouw van de songs en de zanglijnen zijn er heel wat overeenkomsten. Crisálida heeft er fijne Latininvloeden inzitten, maar ook die zijn bij Haken niet ongewoon.
Gelukkig zijn er ook genoeg verschillen, om te beginnen de stem van Cinthia Santibañez. De dame heeft een redelijk krachtige stem, met voldoende soepelheid om gevarieerde zanglijnen met veel aangehouden noten neer te zetten. Opvallend is ook hoe drummer Rodrigo Sánchez met zijn spel de songs min of meer aanstuurt. Sowieso zijn op dit album de ritmepartijen eigenlijk veel belangrijker dan solo’s. Die zijn er wel, maar ook zonder solo’s zou je nog steeds spannende, afgeronde songs overhouden. En da’s best opmerkelijk als je bedenkt dat de meeste songs toch de vijf minuten overstijgen. Een mooi voorbeeld is de track “Miror Aqui”, die in feite draait om een heel eenvoudig gitaarloopje, dat tegelijkertijd een ijzersterke kapstok voor het nummer is. De productie van dit album is vlekkeloos: alle instrumenten krijgen de ruimte, terwijl de sfeer het hele album door hetzelfde blijft. Al is die goede productie misschien niet heel verrassend, als je bedenkt dat Anathema’s Daniel Cardoso daarvoor verantwoordelijk is.
Ook na meerdere luisterbeurten is er geen echte favoriet boven komen drijven. Belangrijker is echter juist dat er geen zwakke broeders tussen zitten. Daarmee is Terra Ancestral gewoon een heel erg goed album geworden, dat het meest tot zijn recht komt als je het in zijn geheel beluistert.
 
[youtube id=”5iXw6mQAHRA”]