Een subtiel samenspel van twee stemmen met intiem gitaarspel.
Het debuutalbum van Crossfire is een feit. Zangeres Allison Mareek wordt in 2015 door het Franse tv station TF1 gevraagd om het slotnummer voor de film L’Emprise te zingen. Bij haar eerste optreden speelt gitarist/zanger Etienne Prieuret met haar mee en er is een klik tussen de twee muzikanten. Mareek schrijft de teksten, Prieuret zorgt voor de muziek. In 2o16 is er de release van een EP met vier nummers en er komen meer concerten, zowel in Frankrijk als daar buiten.
Tijdens de concerten krijgen de nummers voor het te verschijnen debuutalbum vorm en nu is het tijd om de composities aan het grote publiek te laten horen. Op het album spelen naast Mareek en Prieuret nog een vijftal muzikanten mee. Drummer Jeff Ludovicus, Thomas D’Arbigny op bas, Nils de Caster op viool en mandoline, Julien Grattard op cello en Benoit Martin op klarinet. Het wordt een album met twaalf rustige, intieme nummers. Elf eigen composities en één cover vormen samen het visitekaartje van Crossfire.
De zachte stem van Mareek is in schril contrast met de zware stem van Prieuret en samen vormen ze een perfecte mix. De muzikale begeleiding is ondergeschikt aan de zang. Er wordt afwisselend versterkt en akoestisch gespeeld. De cover van Bob Dylan’s Masters Of War krijgt de juiste lading mee door de manier waarop Mareek het nummer zingt. Het titelnummer wordt door beide zangers samen gezongen, er zijn ook nummers waar één van de twee de vocalen verzorgd.
Het gebruik van akoestische gitaar in combinatie met onder andere de viool- en cellopartijen geven de nummers een melancholische toon mee. Alles past perfect in elkaar, een goed album, sterk gespeelde nummers en twee mooie stemmen zorgen voor een kleine vijftig minuten intiem luistergenot.
Crossfire – Drifting Ashore
345
vorig bericht