Crown for a Killer: energie als handelsmerk!

Je hebt van die bands waarvan je zeker weet dat ze het gaan maken. En dat is het leuke van werken voor een site als Rockportaal, je ontdekt de leukste nieuwe bandjes. Zo’n band is ook Crown For A Killer die ik onlangs in een gezellig brouwerscafé mocht interviewen. Aanwezig zijn beide vocalisten Paul en Thijn. Voor het grootste deel voert Paul het woord, zo nu en dan bijgestaan door Thijn. Ze studeren aan de unieke MBO metal-opleiding in Eindhoven, de Metal Factory
Hoe zijn jullie bij elkaar gekomen als band?
Paul: De eerste les van onze school, de Metal Factory, moesten we samen binnen vijf minuten een band vormen. Ik kende  alleen nog maar Bjorn, onze gitarist. Niemand kende elkaar verder maar zo we kozen elkaar toevallig uit. De volledige bezetting nu zit op de opleiding, de bassist in het eerste jaar en de rest nu in het tweede jaar.
Wat doen jullie naast de band en studeren?
Paul: Ik doe veel sessie klussen. Dat is nu toch waar geld mee te verdienen valt en ik ben druk met een black metal band,  Gashkelah. Ik ben bezig met leren van artist management en met plannen voor een eigen, metalgerichte muziekschool. dat is natuurlijk wel een echte niche wat mooi is omdat iedereen uit het hele land naar je toe zou kunnen komen maar het is ook wel beperkt. Spannend dus.
Hoe zou je jullie sound omschrijven?
Paul en Thijn beiden, elkaar bijvallend: Modern, heel energiek. heel gevarieerd en dynamisch. De coupletten zijn grof en lomp, de  refreinen zijn fijn op het hoor, heel melodisch en clean. Het verschil tussen de lage grove stukken en hoge refreinen maken het de moeite om te luisteren. Onze grote voorbeelden op dit gebied zijn Killswitch Engage en The Royal.
Thijn: Ik laat me ook inspireren door de zanglijnen van Meshuggah en Gojira.
Wat kunnen we de komende tijd live van jullie verwachten?
Paul: We hebben 13 oktober een optreden met Skarlett Riot (uit Engeland) in het Muziekcafe Helmond. De 26e oktober een optreden op Duketown Rebelfest in Den Bosch en  en we zijn druk bezig met de grote releases party in Popei (Eindhoven) op met Trust Us We’re Liars, Despicable Heroes en Nephylim.
Jullie eerste plaat gaat een EP worden heb ik begrepen. Vertel daar eens meer over.
Paul: We beginnen met opnemen na de releaseshow. De maand daarop zal de EP ongeveer verschijnen, maar het mixen en masteren kan wat langer duren dan je soms hoopt. Na de stress van de eerste shows kunnen we ons helemaal concentreren op het opnemen van de EP. Een deel nemen we thuis op, een deel  in de studio van onze drummer.
Er komen 3 nummers op de EP die samen 1 verhaal vertellen. Het gaat over een jongen die een depressieve, manipulerende vriendin heeft. Hij voelt zich alsof hij in een oceaan leeft door haar. Uiteindelijk probeert hij zicht te verzetten en ontstijgt haar invloed. In het derde nummer vermoord hij haar door haar te verdrinken. De EP gaat dan ook The Ocean heten.
Na de EP zullen we komen met 1 tot 3 singles voor we met een album komen. De eerste single daarvan heet Conflicted Existince en vat ons als band heel goed samen. Het is een heel mooie manier om mensen een goed beeld te geven van wat we doen. Het album zal nog wel even op zich laten wachten want we willen een erg hoge kwaliteit hebben van productie. Voor nu willen vooral veel shows spelen. We zijn een echte live band, daar krijg je onze kenmerkende energie het beste mee.
Hoe komen de nummers tot stand?
Paul: De teksten schrijven Thijn en ik samen. We vullen elkaar daarin goed aan. Onze gitarist schrijft vaak de riffs. Dan komen de drums en kunnen wij beginnen met de teksten, hoewel we ook nog een paar teksten hebben waar nog muziek bij moet. Binnen een week staat het nummer meestal.
Waar komt jullie bandnaam vandaan?
Paul: Die komt voort uit het concept van onze eerste drie nummers. We gingen ons daarbij afvragen of de hoofdpersoon in die songs nu iets goeds doet door zijn vriendin te verdrinken en te ontsnappen van haar invloed of niet. Moet hij beloond worden voor zijn daden? Krijgt hij dus een kroon voor zijn moord? Dus Crown for a Killer.
Paul, jij zat eerder in de band Razassa. Dat was een heel andere stijl dan de metalcore van Crown for a Killer?
Paul: Ja, dat was hardrock. Ik ben door mijn vader opgegroeid met Deep Purple en Led Zeppelin. Omdat ik van mezelf een lage stem heb ben ik obsessief bezig gegaan met juist hoog kunnen zingen. Dat heb ik alleen maar getraind. Zo werd ik gevraagd door de hardrockers van Dutch Balls wat later Razassa werd. Toen ik op de Metal Factory ging studeren heb ik de band nog aangehouden maar toen die uiteindelijk toch uit elkaar viel heb ik besloten me echt op metal te concentreren.
Wat zijn de grootse uitdagingen op jullie pad geweest bij het starten van de band?
Thijn: De grootste uitdaging zat hem in het op 1 lijn te komen liggen met de band. Wat gaat er nou van komen, wat willen we neerzetten en bereiken? Iedereen had wel een andere mening en we pakten dingen soms te persoonlijk op. Door evaluatie gesprekken te doen hebben we geleerd daarmee om te gaan en gaat dat nu heel goed.
Fotocredit: Emmelie Herwegh Photography