Crown For A Killer – Ocean

Ik mocht de heren van deze band al interviewen en met interesse hun release show gaan bekijken. Op 1 januari is het dan zover en is hun eerste EP voor het grote publiek te beluisteren. De oorsprong van deze metalcore band ligt bij de unieke MBO-opleiding tot metal muzikant in Eindhoven, De Metal Factory.
Door middel van drie nummers vertelt de EP het verhaal van een jongen die zo getergd wordt door zijn vriendin dat hij uiteindelijk besluit om haar om het leven te brengen. In Ocean horen we hoe de jongen zich mentaal verdronken voelt door haar. In Drowning horen we hoe hij een einde maakt aan haar leven door haar letterlijk te verdrinken. Het laatste nummer Rise gaat dan over hoe verlost hij zich daardoor voelt. Kortom, het is de moeite waard de nummers in deze volgorde te beluisteren.
Het eerste nummer (Ocean dus) opent rustig met het geluid van de zee en een voorzichtige instrumentale opbouw die steeds wat bombastischer wordt. Langzaam zuigt het je mee in de emotie van de plaat. Als de gruntende vocalen van Thijn van Dijck beginnen wordt de donkere sfeer verhoogd. De clean vocals van Paul Sebastian voegen een melodische toon toe die dit nummer een grotere commerciëlere waarde geven. Voor het echter allemaal wat te gelikt dreigt te worden gaan daar weer de screams en grunts overheen om vervolgens samen te gaan in een spannende samenwerking tussen hard en zacht die het metalcore genre vaak zo interessant maakt. Gedurende de rest van het nummer wordt creatief gespeeld met de spanning tussen deze twee stemmen, gelardeerd met een interessante instrumentale omlijsting waarbij een meer proggy riff of solootje niet geschuwd wordt. Een perfecte opener derhalve, omdat het goed weergeeft wat deze band weet te brengen.
Drowning start harder en directer dan het eerste nummer. Logisch, want in dit nummer gaat de hoofdpersoon ook tot actie over. Die gruwelijke daad wordt prima geïllustreerd in de bondigere riffs en roffelende drums. Toch valt weer genoeg te genieten van Paul Sebastian’s indrukwekkende bereik.
Het laatste nummer, Rise start met een riff die niet zou misstaan in een power metal track. Het past dan ook bij het thema van deze song, waar de hoofdpersoon zich verlost voelt van wat hem tegenhield in het leven. Het tempo waarmee de song opent wordt het hele nummer goed volgehouden.
Qua opbouw van de nummers, qua talent, zowel vocaal als instrumentaal staat deze EP als een huis. Het thema is boeiend en knap uitgewerkt. Enige puntje van kritiek is de wat doffe productie waardoor de kracht van het geluid niet altijd volledig tot zijn recht komt.
Deze EP is echter zeker de moeite waard om eens te gaan beluisteren via Spotify, zeker als je fan bent van bands als Any Given Day, Of Mice & Men en Killswitch Engage. Bovendien zal de band in januari live te bewonderen zijn in The Jack te Eindhoven. Ga ik zeker doen in ieder geval.