Het stemgeluid van Fernanda is onmiskenbaar. Krassend, krachtig en rauw zoals we dat kennen van Nervosa. Hier dus echter ondersteund door death metal in plaats van thrash riffs en een pompende ritme sectie van blast beats en snelle gitaar solo’s. Dat drumwerk is zeer sterk. Krachtig en vol knappe tempowisselingen. Sonia is een meestershredder en haar solo’s gaan alle kanten op zonder uit de bocht te vliegen. De productie is perfect, vol en krachtig zonder rauwheid te verliezen.
Ik mis echter een nummer wat me bijblijft. Het klinkt allemaal zeker niet onverdienstelijk, maar ik mis de variatie. De opbouw, het geluid van elk nummer is vrijwel hetzelfde. Dat maakt dit een coherente, maar minder spannende plaat.
Bonuspunten zijn er voor de mooie albumhoes van Wes Benscoter, die o.a. platen van Black Sabbath, Slayer en Kreator van helse schilderijen voorzag.
De band heeft haar basisgeluid gevonden. Nu hoop ik op het volgende album wat meer experiment en afwisseling te horen. Als dat lukt, voorspel ik een goede toekomst voor de dames.