Het Willem Wilminkplein in Enschede staat normaal altijd vol met rokende zwartgeklede metalheads als er iets zwaars te beluisteren is in Metropool. Wanneer ik afgelopen zaterdag aan kom lopen zie ik echter niemand buiten. Zitten we wel goed? Immers, lokale helden Cryptosis houden hier toch hun album release? Een blik naar binnen stelt gerust; vol verwachting is iedereen al de zaal ingelopen om een plek te bemachtigen in het nu al drukke Metropool. Gaat Cryptosis hun geweldige nieuwe album Celestial Death eer aan kunnen doen in een live setting? Deze avond komen we er achter.
Om deze album release te vieren heeft Cryptosis de bands The Rifts en Nephylim gevraagd om te openen. Door de drukte en het weerzien van enorm veel (oud)bekenden kom ik helaas niet toe aan het checken van The Rifts. Wat ik er van een afstandje van meekrijg spelen de heren een energieke combinatie van punk, rock en grunge. Bij Nephylim lukt het me gelukkig beter om de aandacht er bij te houden. De heren uit Den Bosch brachten dit jaar hun tweede full-length Circuition uit. Ze spelen een smakelijke pot melodic death metal en hebben al een aardige live reputatie opgebouwd. Vandaag moeten zij het zonder bassist Rens van de Ven stellen. Een kleine aderlating, want het geluid is wat ‘leeg’. Het helpt ook niet dat een van beide gitaren behoorlijk zacht in de mix staat. Hierdoor is het vooral drum, toetsen en zang wat de voorgrond opeist.
Gelukkig zit het daar wel goed mee. De zang is overtuigend, vooral in het lage register, en er wordt vakkundig en strak op de ketels getimmerd. De toetsen op de backing track maakt er een sfeervol geheel van. De muziek vertaald zich prima naar de live setting. Frontman Tijn Bosters is een prettige opzweper en krijgt zelfs de eerste wall of death van de avond in beweging. De extra zanglijnen die op conto van de gitarist kunnen worden geschreven zijn ook prettig. De schreeuwvocalen kleuren mooi bij het geluid van Bosters en de cleane zangpartijen geven het geheel wat meer diepgang. Een mooie opmaat voor wat nog komen gaat en Nephylim levert hier ondanks de technische uitdagingen een prima visitekaartje af.
Wanneer het de beurt aan Cryptosis is merk je een bepaalde verwachting in de zaal. De band tekende na naamswijziging bij Century Media en is hard aan de weg aan het timmeren. Een stukje Twentse trots is dan ook wel op zijn plaats voor wat de heren al klaargespeeld hebben. Met een werkelijk top album onder de arm kunnen Laurens, Frank en Marco er een bijzondere avond van gaan maken. De band trapt na een sferisch intro af met Faceless Matter, de eerste single van de plaat. Na een half minuutje is de eerste schroom eraf geblazen en raakt de zaal al behoorlijk verhit. Vrij letterlijk, want de pyrotechniek die de band speciaal voor deze show geregeld heeft geeft aardig wat warmte af.
Het geluid is vanaf moment één goed. Zowel de vocalen, de symfonische backing track en de band zelf zijn duidelijk hoorbaar. Drummer Marco Prij raast als een bezetene over zijn kit maar speelt zijn indrukwekkende partijen zo strak als een tiet. Bassist Frank de Riet laat zijn Rickenbacker heerlijk door de mix heen knorren en lijkt helemaal klaar te zijn voor de avond. Ook frontman en gitarist Laurens Houvast staat vanavond stevig in zijn schoenen. Het spelplezier spat er werkelijk vanaf. Op het tweede nummer Static Horizon zit de sfeer er al helemaal in en zie je het publiek en de band genieten. De backing track geeft een duidelijke extra laag aan het optreden en zorgt voor een grootse sound en een overdonderende werking op het publiek.
De goed gevulde zaal hoort en ziet hoe Cryptosis volleerd en professioneel Metropool aan gort speelt. De gave pyro, prachtige banners en lichtshow dragen ook bij aan dat gevoel. De band lijkt zonder moeite klaar te zijn voor de grotere zalen en festivals op ons continent. Zelfverzekerd en gecontroleerd beuken de heren de ene na de andere riff er uit. Wanneer na een korte adempauze Reign of Infinite losbreekt voel je de energie in de zaal. Het stuk na deze pauze is wellicht nog beter dan daarvoor, want ook nummers In Between Realities en albumafsluiter Cryptosphere werken fantastisch goed in de live setting. Gelukkig stopt de band niet direct na de laatste klanken van Cryptosphere, want ook wat ouder werk mag nog de revue passeren. De band ramt vol overtuiging door alsof het een lieve lust is en zorgen zo aan het eind nog voor wat flinke moshpits.
Na afloop zie ik op een heleboel nuchtere Tukkerhoofden een hele grote glimlach. Het is inderdaad de bijzondere avond geworden waar iedereen op hoopte. Cryptosis mogen we zonder twijfel rekenen tot de grootste bands uit (het oosten van) ons land. Getuige dit optreden zijn de heren klaar voor de Europese festivalweides. Deze mate van professionaliteit en strakheid belooft nog veel voor de toekomst. Vandaag Enschede, binnenkort de rest van de wereld; van Cryptosis gaan we nog heel veel horen.