Hier in het oosten van het land hebben we veel waar we trots op zijn. Het prachtige platteland, Herman Finkers, FC Twente of Heracles, we zijn zelfs trots op ‘ons’ bier en de Universiteit Twente. Of die trots van ons ‘nuchtere’ Tukkers altijd gerechtvaardigd is laat ik in het midden. Feit is dat er de laatste jaren weer veel harde muziek uit onze omgeving komt waar we op mogen pochen. Een van de frontrunners van de Twentse metalscene is Cryptosis. De Enschedese thrash metal formatie maakte onder de naam Distillator al indruk maar heeft na de naamsverandering echt reuzestappen gezet. Met een platendeal van Century Media Records onder de arm verrasten de heren iedereen in 2021 met Bionic Swarm. Nu, vier jaar later, is het tijd voor opvolger Celestial Death.
In het intro noemde ik Cryptosis een thrash metal formatie. Wanneer na intro Prologue – Awakening openingstrack Faceless Matter er in knalt is echter direct duidelijk dat die benaming de sound geen eer aan doet. Was op de vorige plaat al duidelijk dat de band buiten de gebaande thrash paden durfde te wandelen, op Celestial Death stippelen de heren een compleet eigen route uit. De track schiet uit de startblokken met een sound die nog het best te vergelijken is met Behemoth-achtige blackened death riffs. Drummer Marco Prij zit er direct vol op en hamert heerlijk weg op de kit. Gitarist en zanger Laurens Houvast speelt zwartgeblakerde riffs en schreeuwt er lustig op los. Zijn mid-range scream geeft nog het meest de thrash roots weg, hoewel de love-it-or-hate-it hoge gilletjes weg zijn. In mijn optiek een goede keuze, want het geheel klinkt er een pak serieuzer en pissiger door.
Opvolger Static Horizon doet nog een flinke duit in de meer death-metal gekleurde zakken. Frank te Riet neemt naast de bas ook de synths en mellotron voor zijn rekening. Het geheel klinkt bombastisch en opzwepend en de synth partijen geven het geheel een ‘spacy’ vibe. Een heerlijke atypische, bijna proggy gitaarlijn geeft even wat lucht waarna de eerste meer op thrash geënte riff zijn intrede doet. De mix van stijlen (death, thrash en meer atmosferische black metal aandoende passages) klinkt op papier wellicht wat schizofreen, maar Cryptosis weet alles naadloos met elkaar te verbinden. Of het nu de orkestrale tonen van The Silent Call zijn, de groove in Ascending of de loggere Absent Presence; Cryptosis weet op deze plaat een bijzonder goede eigenzinnige samenhang van stijlen te realiseren.
Absolute hoogtepunten op de plaat zijn naast het eerder genoemde Faceless Matter de nummers Reign of Infinite en Cryptosphere. Deze nummers laten Cryptosis op hun meest ‘pissed-off’ horen en zijn een werkelijke slachtpartij van dikke riffs, hoge tempo’s en de wat sci-fi aandoende sfeer druipt werkelijk uit elke porie. De productie verdient ook een hele dikke pluim. Ondanks dat er enorm veel gebeurt, zijn de individuele partijen goed van elkaar te onderscheiden. Ik had geen enkele last van metaalmoeheid na de volle 42 minuten en dat is met dergelijk complex materiaal toch een prestatie op zich. Het geheel klinkt organisch en de mix gunt elk onderdeel van de muziek zijn eigen plek in de mix om de aandacht op te eisen. Een knappe prestatie die de complexe en knappe songwriting van de heren eer aandoet.
Zijn er dan geen enkele minpunten? Om eerlijk te zijn vrij weinig. Ja, de instrumentale fillers die het intro, intermezzo en outro moeten voorstellen droegen voor mij weinig bij aan het geheel. Het klinkt wat generiek en hier had de band het verhaal best wat verder kunnen uitdiepen. Ook zitten er twee nummers bij (Ascending en In Between Realities) die in mijn ogen net iets minder memorabel zijn dan de rest. We hebben het dan echter nog steeds over tracks die een dikke zeven halen, waarbij de rest van de songs makkelijk de negen aantikken.
Het gevoel dat bij mij blijft hangen na het luisteren van Celestial Death is vooral trots. Trots op de band en wat ze hier neer zetten. Trots om als Tukker te kunnen zeggen dat de spannendste Nederlandse band van dit moment bij ‘ons’ vandaan komt. Wat Cryptosis hier neerzet is echt ongelofelijk knap. Een voltreffer van een album dat uitpuilt van volwassen songwriting en goed doordachte sfeer. Het grootste compliment die je een band kunt geven is dat ze een eigen sound hebben. Dat is Cryptosis hier gelukt, met een sensationeel resultaat tot gevolg. Dit is een schijf vol genre-overstijgende extreme metal die fans van alle kanten van het metal-spectrum zal aanspreken. Hulde!