Cult of Scarecrow – In Nomine Filiorum

In Nomine Filiorum is het tweede full album van de Belgische heavymetalband Cult of Scarecrow. Het vorige album, Tales of the Sacrosanct Man, en hun debuut-EP kregen op deze site reeds veel lovende woorden en dat is niet anders voor dit nieuwe album.

Toen Cult of Scarecrow in 2017 van start ging, was dit al een vijfspan met vooral ervaren rotten. Dat de oudgedienden van bands als Trial en Dead Serious vandaag nog zo actief zijn in het schrijven en opnemen van nummers is op zich al een zegen voor de scene. In Nomine Filiorum is de eerste release van deze band bij Empire Records, nadat hun vorige album uitkwam bij WormHoleDeath Records. Empire Records is het label dat als eerste een platencontract gaf aan Evil Invaders. Niet dat we verwachten dat de Cult nog grote internationale tournees in zich heeft, maar een label als Empire tekent niet elke week een nieuwe band.

In Nomine Filiorum is een heel aangenaam album met pittige heavy metal. Hier en daar klinkt er wat doom door (op In The Name of the Children), en soms een beetje thrash (Lord of La Mancha) of hardrock (de solo in Sunday Child). Voor de productie deed de band opnieuw een beroep op Ace Zec (Cobra The Impaler) en die heeft dat uitzonderlijk goed gedaan. Vergeleken met Tales of the Sacrosanct Man haalt die producer hier meer uit de band. De sterktes worden meer in de verf gezet. Het is ook alsof iedereen in de band nog meer zijn plaats gevonden heeft en met nog meer zelfvertrouwen staat te spelen. Misschien heeft zanger Filip nog het meest progressie geboekt. Hij ‘draagt’ nog meer de songs dan vroeger.

Het niveau ligt altijd hoog en er zit flink wat variatie in de songstructuren, waardoor elke track een eigen gezicht heeft gekregen. De lyrics zijn heel to the point en gaan ook ergens over. Met de albumtitel hadden we ons verwacht aan een thema-gebonden album (over kindermisbruik in de katholieke kerk), maar de onderwerpen in de lyrics gaan gelukkig veel breder dan dat.

Mijn persoonlijke favorieten op dit album zijn Lord of La Mancha en Reason to Live.

Met een album als In Nomine Filiorum kan Cult of Scarecrow groter worden dan de vaste waarde in het Vlaamse clubcircuit die ze vandaag zijn. Ze speelden al mooie supports voor Vicious Rumors, Sorcerer en Epinikion en dat lijstje mag nog aangevuld worden met bijvoorbeeld een paar van de middelgrote festivals. Misschien een tip voor de Nederlandse fans die Cult of Scarecrow eens live aan het werk willen zien: op 16 november spelen ze in Oosterzele (B) op PLuto Fest, samen met Picture, Sad Iron, Burning, Dyscordia en Poseydon.

Related posts

1349 – The Wolf and the King

Stöner – Hittin’ The Bitch Switch

Entering Polaris – Myths In Motion / Songs Of Ivory and Obsidian