Een gevarieerd rock album met als basis de rock uit de jaren 60 en 70.
Cunning Mantrap bracht eerder de EP Dull Days uit, het album Hazmat is het eerste officiële album van de band. De band bestaat uit zanger/gitarist Phry McDunstan, bassist Tobi Schmidt en drummer Alexander Klose. Het album is opgedragen aan een overleden vriend. Red is het eerste nummer op het album, het opent wat dreigend en mysterieus om dan in een snel rocknummer over te gaan. Gitaarakkoorden worden in een hoog tempo afgewisseld, een solide drum- en baspartij vullen het geheel aan. Red is de eerste van twaalf nummers, meer dan een uur muziek krijgen we voorgeschoteld, en de openingstrack schept verwachtingen. Company en Play The Prophet gaan vrijwel op dezelfde voet verder, lekker snel en afwisselend gitaarspel, krachtige zang en een solide ritme sectie.
Het tempo gaat er even uit met het ingetogen A Shine That Should Have Shined, opgedragen aan andere vrienden van de band. Het nummer wordt wel wat steviger naarmate de tijd doorloopt, maar toch blijft het een rustiger nummer dan de voorgangers. Een fijn basloopje vormt de intro voor Detox, waarna het tempo weer opgeschroefd wordt. The Past is weer minder uptempo, waarna The Future II het tempo weer terug haalt. Afsluiter van het album is het dreigende, donkere The Curse Of The Leaden Tongue. Een mooie verhaallijn, waarbij de muziek de sfeer perfect weet te treffen. Bijna tien minuten lang duurt het nummer, waarin op het eind nog even alle overgebleven energie de speakers uit geblazen wordt.
Een fijn album met goede composities, en voor de gemiddelde rockliefhebber zeker geen miskoop. Voorlopig zijn er alleen enkele live data bekend voor februari 2017, maar hou de site van de band in de gaten.
Cunning Mantrap – Hazmat
322
vorig bericht