Cyhra + Battle Beast – Dynamo (Eindhoven) 24/11/2019

Wat bands in het genre powermetal gemeen hebben is dat ze een vrij fanatieke fanschare hebben. Dat blijkt ook wel weer vanavond, als ik veel mensen gehuld in Battle Beast shirts meteen na opening van de zaal voor het podium geplakt zie staan in plaats van aan de bar. Naast fanatiek zijn de fans ook van wisselende leeftijden; er zijn dertigers, tieners, vijftigers… Ik ontmoet bijvoorbeeld een jongedame samen met haar moeder en een langharige grijsaard uit Engeland tussen het publiek.
Voorprogramma Cyhra heeft duidelijk een sterke troef in handen met zanger Jake E Lundberg (ex-Amaranthe) die niet alleen een geweldige stem heeft maar ook de vrouwelijke harten op hol doet slaan. Zijn wat gladde uiterlijk is een mooi contrast met de duisterder ogende andere bandleden die ook in een death metalband hadden kunnen spelen. Dat zij echter niet zo duister zijn als ze ogen blijkt als echter uit een gezamenlijk dansje op het podium of de vele glimlachen die ze tijdens het optreden uitwisselen. Wat de heren ook uitstekend verstaan is fotografen geven wat ze willen. En dat geldt voor zowel de amateurkiekjes van de fans met hun telefoons als de professionals met de grote lenzen. Ze hebben een opmerkelijk oog voor deze plaatjesschieters en poseren op de juiste momenten voor hun lenzen.
Soms doet de band me bijna denken aan Bon Jovi. Een mooie mix van springerige nummers als Out Of My Life worden afgewisseld met mooie ballads als Forever of Inside A Lullaby die toch wel even wat kippenvel weten op te leveren. Jake is ook niet bang zijn ziel bloot te geven als hij vertelt dat de afkomst van Battle From Within te maken heeft met zijn broer die tien jaren geleden zelfmoord pleegde. Het publiek eet uit hun hand en hoewel veel mensen ze deze avond voor het eerst zien twijfel ik er niet aan dat ze er veel nieuwe fans bij hebben gekregen.
Battle Beast is toch zeker wel wat theatraler en bombastischer dan hun voorgangers. De aankleding van Noora mag weer opvallend worden genoemd, niet op de laatste plaats door de haardracht die er uit ziet als twee hoorns. Bij powermetal gaat het namelijk niet alleen om de muziek maar zeker om de show. En een show geven ze!
Ik sta er eigenlijk van te kijken hoeveel heerlijke songs de band heeft. Was bijna vergeten dat ze een berg powermetal anthems in huis hebben zoals Beyond the Burning Skies, Eden en King for a Day. Het publiek heeft aan een half woord genoeg om nummers als Bastard Son of Odin te voorspellen als gevraagd wordt of er vikings in de zaal zijn of bij een kleine hint Black Ninja. Petje af voor de mensen van het geluid ook om alles perfect te laten klinken en de geweldige stem van Noora netjes in de mix te hebben zitten naast de zware gitaren.
Er is ook nog wat gein wanneer ze laten horen welke Nederlandse woorden de Finnen kennen (“Kijken, kijken, niet kopen” en “Wij houden van jullie”) en een totaal verrassend intermezzo met de “Battle Beast Disco Invaders” waarbij een elektronische drumstel met knipperende lichten en lullig orgelmuziekje het podium op wordt gereden. Naast muziek is het ding ook uitgerust met flessen gin waar de band, aangemoedigd door het “Drink for Finland” zingende publiek lustig van drinkt. Daarnaast volgen nog filosofische overpeinzingen als “Je kunt ook mannelijk zijn met glitters”. Wel lachen allemaal maar ik kan niet helemaal ontkennen dat het wel een beetje de kracht en vaart uit het optreden haalt allemaal. Het publiek lijkt dit echter niet te deren en ik kan me voorstellen dat Noora ook wel even wat rust kan gebruiken tussen de nummers in want doe het haar maar eens na zo’n stem op te zetten terwijl je springt.
Ik heb me prima vermaakt deze avond. Je kunt het een beetje songfestival metal noemen, want ja het is even wat anders dan een Slayer of Mayhem maar het is zeker voldoende om een grote glimlach te toveren op vele gezichten en een breed metalpubliek bij elkaar te brengen. Dat is toch prachtig?