Damien Rice – Carré (Amsterdam) 27/10/2014

Acht jaar na het verschijnen van “9” kunnen de fans van Damien Rice eindelijk weer een nieuw album verwachten. “My Favourite Faded Fantasy” verschijnt begin november en vanavond geeft de Ierse singer/songwriter alvast een voorproefje in een uitverkocht Koninklijk Theater Carré te Amsterdam. De verwachtingen zijn hoog. Wat laat Damien horen van zijn nieuwe album? Welke klassiekers staan er vanavond op de setlist? Een avond in Carré wordt vaak als iets magisch bestempeld. Vol verwachting wacht Rockportaal op de deuren van de loges om open te gaan….
Voor veel bezoekers blijkt Carré een aparte plek om te zijn. Overal worden foto’s  gemaakt van dit schitterende theater. Voor aanvang van het voorprogramma is hier dan ook ruim de mogelijkheid toe. Tijdens een concert in het theater is het ongepast om met een camera aan de gang te gaan. Iedereen hoort dan alleen maar naar het podium te kijken en te genieten, de herinnering in het geheugen mee naar te huis nemen. Als de lichten doven mag het duo My Bubba de avond openen. De dames uit IJsland en Zweden spelen folkmuziek die het prima bij een haardvuur zouden doen. Tussen de nummers door zoeken ze met regelmaat contact met het publiek en vertellen dat ze Damien Rice hebben ontmoet in een zwembad in IJsland en dat zo het balletje voor hen is gaan rollen. De dames zijn goed bij stem, maar brengen helaas te weinig op dit mooie podium. Liedjes over misgelopen relaties in Italië of  een breiwerkje zijn niet boeiend genoeg. Ook komt een dansje wat knullig over. Hier maak je een geen magische avond mee in Carré.
Als voor de tweede maal de lichten doven in dit Koninklijk Theater klinken de regels “We might kiss, when we are alone. when nobody’s watching “ Vanaf de allereerste tonen van “Delicate” weet zanger Damien Rice een vol Carré kippenvel te bezorgen. Helemaal in zijn eentje, zichzelf begeleidend op gitaar staat hij op het podium. Slechts een spotje staat op hem gericht, bijna in het donker laat hij veel moois horen. Na de opener komt publieksfavoriet “9 Crimes” er meteen achteraan. Nee, er hoeft niet gedoseerd te worden in de set, er is genoeg moois om uit te kunnen kiezen. Begin november verschijnt het nieuwe album en om alvast een mooi voorproefje te krijgen schotelt de Ierse zanger de bezoekers zijn single “I Don’t Want To Change” voor. Je kan werkelijk een speld horen vallen. Het is muisstil en iedereen geniet van de wonderschone klanken.
Het genre singer/songwriter is de laatste jaren steeds populairder geworden. Damien Rice bewijst dat hij torenhoog in het lijstje staat en dat er nog veel aanstormend talent nog heel wat te leren heeft. De kracht zit vanavond in het doseren van het volume. De Ierse zanger kan zacht spelen, semi-akoestisch, maar ook kan hij helemaal losgaan. Dat geldt ook voor zijn stemgeluid wat als hij zijn keel helemaal openzet regelrecht in je ziel terecht komt. Damien Rice raakt de bezoekers van Carré, waarbij het applaus na een nummer alleen maar toeneemt. Door de zeer minimale belichting wordt de bezoeker in de gedachtegang van Rice gezogen. Je kan simpelweg niet worden afgeleid.
Afgelopen jaar stond Damien Rice nog op het Best Kept Secret Festival, waar hij met regelmaat contact zocht met publiek. Vanavond laat hij de muziek voor zich spreken. Achter hem staat een piano klaar, maar hij zal hier vanavond geen moment gebruik van maken. Kennelijk kent deze zanger geen echte setlist, geen echte planning. Hij speelt waar hij zin in heeft. Het lijkt ook wel of hij tijdens het spelen van een intro toch besluit om toch maar een ander nummer te kiezen. Zo doen de nieuwe nummers het al erg  goed vanavond en mengen zich prima tussen het bestaande repertoire. Wat komt vanavond “The Blower’s Daughter” dan ook heerlijk binnen, waarna een oorverdovend applaus klinkt. Even mag het publiek zich laten horen om vervolgens weer in stilte toe te kijken. Dit is de magie van Carré, maar vooral dit is het meesterlijke optreden van Damien Rice.
Ook aan een avond in Amsterdam komt een einde. Na “Volcano” klinkt het nieuwe “My Favourite Faded Fantasy” en wordt het ineens nog donkerder in deze schitterende zaal. Onversterkt klinkt “Eskimo” en wie nu nog niet geraakt zou zijn door deze Ierse zanger wordt het nu wel. Deze maandagavond is gevuld met gevoelige klanken die door merg en been gaan. Puur, intens en intiem zijn codewoorden die deze avond sieren. Zo ook het toegift waarbij My Bubba nog eens mag aantreden. De dames mogen “I Remember” van vocalen voorzien en Damien Rice haakt wat later in. Het schitterende samenspel tovert veel stralende gezichten op in de zaal. Helaas zit de avond er dan echt bijna op, maar wat voor een geweldig nummer is er voor het laatst bewaard. “Trusty And True” is de afsluiter van de avond, die richting het einde wordt ondersteund door popkoor DeKoor. Dit koor zong eerder al op Pinkpop en Werchter met de Rolling Stones en mag vanavond in de Koninklijke Schouwburg hun opwachting maken. Nog eenmaal mag zanger Rice helemaal los gaan om vervolgens het laatste slotapplaus in ontvangst te mogen, waarna eigenlijk iedereen volkomen onder indruk de zaal stilletjes verlaat……