Soms wordt de zanger verweten dat hij meer schreeuwt dan dat hij werkelijk zingt. Deze mening is op dit album absoluut naar het rijk der fabelen te verwijzen. Op de nieuwe cd horen we Danko Jones weldegelijk zingen. Vanaf het moment dat hij het allereerste nummer “Terrified” inzet horen we een echte zanger aan het werk. Zijn typische catchy zanglijnen zijn ook op dit album weer aanwezig. Tekstueel gaat het bij Danko Jones met regelmaat over hetzelfde onderwerp. Diegenen die eerder albums hebben gehoord zullen het alvast weten: de liefde voor vrouwen. Duidelijk voorbeeld hiervan is het nummer “Legs” waarin hij graag zingt: “…Legs.. Legs, the longer they get. The more foolish I get in my head” Sommige dingen veranderen nooit!
De muzikale verzorging is op “Rock And Roll is Black and Blue” ook prima verzorgd. Er wordt rijkelijk gevarieerd in ritmes en verrassende breaks. Geen enkel nummer klinkt hetzelfde, waardoor een heerlijke variatie ontstaat. Hoewel Danko Jones best rauw kan klinken is het op dit album misschien wat aan de gladde kant. Het zou bijna geschikt kunnen zijn voor het grote publiek. Daarentegen gaan de handen ongetwijfeld in de lucht als tijdens een show nieuwe nummers aan bod komen. Deze release past prima bij de huidige catalogus van de band. We horen de gebruikelijke elementen terug op dit album, maar ook waagt Danko Jones zich aan wat nieuwe dingen. Hoewel het intro een voorliefde voor AC/DC laat horen, is “Always Away” bijna een Foo Fighters-nummer. Misschien is zelfs Dave Grohl een groter “schreeuwer”. Het nieuwe album laat een toegankelijkere Danko Jones horen.
De fans worden dan ook met “Rock And Roll is Black and Blue” absoluut niet teleurgesteld Het nieuwe 14 tracks-tellende album mag er zijn. “The Mango Kid”, “Mr Lovercall” of toch gewoon Danko Jones is weer terug!