Dargor heeft twee vocalisten, één voor de screams en één voor de grunts, en leunt sterk op het melodische en atmosferische, met zelfs wat gothic-elementen. De band heeft bovendien een bandlid op toetsen. En er komen al eens solo’s langs uit de heavy metal. Dus misschien is Dragor niet iets voor de blackmetal-puristen, maar wel voor wie zonder oogkleppen naar alle mengvormen van blackmetal kijkt. De belangrijkste invloeden komen volgens oprichter Michal Kustra van Samael, Dimmu Borgir, Naglfar, Ajattara, Dissection en Summoning en dat lijkt me een heel rake referentie.
Muzikaal hebben ze bij Dargor alles goed voor elkaar: aangrijpend, agressief, gevarieerd, van een hoog technisch-muzikaal niveau, … Alleen de lyrics over verdriet en agressie zijn een beetje doorsnee. In de zeg maar pure black metal kan je eindeloos dezelfde thema’s herkauwen, maar in de atmosferische black metal horen we doorgaans heel andere onderwerpen aan bod komen.
Mijn favorieten op dit album zijn Locust, Destruction en Afterlife.
https://dargor.bandcamp.com/album/ascend-to-infinity