Darkthrone – Eternal Hails

Eternal Hails is het achtiende studio album van Darkthrone. Ondanks dat de band bekend staat als een black metal band, hebben ze ook met dit album weer bewezen dat ze veel meer zijn dan een black metal band. Zo hebben ze met The Underground Resistance een heavy metal sound neergezet en zijn ze natuurlijk als death metal band begonnen. In 2019 kwam hun vorige album Old Star uit, wat mijn favoriete album van dat jaar was en wat ik nog steeds een van hun betere albums vind. Met die gedachte probeerde ik niet al te hoge verwachtingen voor dit album te hebben.
Met die gedachte heb ik meteen de nieuwe CD van Darkthrone opgezet. Een album waar ik al sinds 2019 naar uitgekeken heb, want na Old Star wil iedere Darkthrone fan natuurlijk meer. Vanaf de album opener ‘’His Masters Voice’’ is dit al een fijn album. Dit album is eigenlijk een beetje een mix van genres en dat is op dit nummer al goed te merken. Dat dit album gevarieerd is qua sound merk je op het tweede nummer ‘’Hate Cloak’’ goed, ondanks de death metal vocalen van Nocturno Culto hoor je de doom metal sound die ze sinds hun vorige album aanhouden erg goed. De instrumentalen op dit album zijn fantastisch vanwege dat geluid.
‘’Wake of the Awakened’’ begint met een fijn ritme en worden meteen gecomplimenteerd door de vocalen die daar een beetje op in lijken te spelen. Al lijken de vocalen op dit nummer weer meer richting de black metal te gaan. Dat is het fijne aan dit album, ieder nummer voegt wat toe en het klinkt niet continu hetzelfde. Het nummer ‘’Voyage to a Northpole Adrift’’ met een heel fijne instrumentale intro. Een doom riff met een hoop distortion, heerlijk. Dit is zonder twijfel het hoogtepunt van het album, zowel de lyrics als instrumentals zijn fantastisch geschreven en vormen een mooi geheel. Het nummer werkt gewoon heel goed en is eigenlijk al een goede rede om het album te kopen. Tot slot hebben we het nummer ‘’Lost Arcane City of Uppakra’’, wat een goede album sluiter is. Wederom een fijn ritme waar je goed op kan headbangen gevolgd door een prachtig melodisch stuk waar al je aandacht meteen naar toe gaat. Wat is dit een prachtig nummer.
Ondanks dat dit niet mijn favoriete Darkthrone album zal worden, is het wel een heel goed album. Het is natuurlijk altijd fijn als er een nieuw Darkthrone album komt en tot nu toe hebben ze nog nooit teleur gesteld. Dit album is zeker de moeite waard om aan de collectie toe te voegen en hem met vol volume te draaien.

Related posts

A La Carte – Born To Entertain

Objector – Slave New World

Grendel’s Sÿster – Katabasis into the Abaton/Abstieg in die Traumkammer